라틴어 문장 검색

rapta properabat abolla Pegasus, attonitae positus modo vilicus urbi.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV34)
Quippe regnum pariter et bellum vir ultimae sortis Andriscus invaserat, dubium liber an servus, mercennarius certe;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM TERTIUM 3:2)
Tremellius, qui ex vilico rem conperisset, scrophae cadaver sub centonibus conlocat super quos uxor cubabat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 30:6)
Ibi inligatas mollibus dammas plagis Mactabis et vernas apros Leporemque forti callidum rumpes equo, Cervos relinques vilico.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLIX7)
Non ille amici fata luget aut fratris, Uterque natus vivit et precor vivat, Salva est et uxor sarcinaeque servique, Nihil colonus vilicusque decoxit.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XI2)
Exercet hilares facilis hortus urbanos, Et paedagogo non iubente lascivi Parere gaudent vilico capillati, Et delicatus opere fruitur eunuchus.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LVIII11)
Schemate nec dubio, sed aperte nominat illam, Quam recipit sexto mense superba Venus, Custodem medio statuit quam vilicus horto, Opposita spectat quam proba virgo manu.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXVIII9)
Duae sorores, illa nigra et haec rufa, Croti choraulae vilicique sunt Carpi.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XXXIX10)
Quidquid vilicus Umber aut colonus Aut rus marmore tertio notatum Aut Tusci tibi Tusculive mittunt, Id tota mihi nascitur Subura.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXI4)
Ficosa est uxor, ficosus et ipse maritus, Filia ficosa est et gener atque nepos, Nec dispensator nec vilicus ulcere turpi Nec rigidus fossor, sed nec arator eget.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXXI1)
O ianitores vilicique felices!
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XXX11)
Marri, quietae cultor et comes vitae, Quo cive prisca gloriatur Atina, Has tibi gemellas barbari decus luci Conmendo pinus ilicesque Faunorum Et semidocta vilici manu structas Tonantis aras horridique Silvani, Quas pinxit agni saepe sanguis aut haedi, Dominamque sancti virginem deam templi, Et quem sororis hospitem vides castae Martem mearum principem Kalendarum, Et delicatae laureum nemus Florae, In quod Priapo persequente confugit.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XCII1)
te noster vilicus horret, Te dispensator, te domus ipsa pavet.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXIX4)
Dispensat pueris rogatque longos Levis ponere vilicus capillos.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XVIII9)
nam ubique eum Theocritus mercennarium inducit, item Vergilius, ut "Tityre dum redeo, brevis est via, pasce capellas". quae sera tamen respexit inertem desidem, se non requirentem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA PRIMA., commline 276)

SEARCH

MENU NAVIGATION