도구

도구

라틴어 문장 검색

. . . Intrat cinaedus, homo omnium insulsissimus et plane illa domo dignus, qui ut infractis manibus congemuit, eiusmodi carmina effudit:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 23:3)
. . . Atque ipse etiam taeterrima voice de Laserpiciario mimo canticum extorsit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 35:7)
Baro insulsissimus cum scalis constitit puerumque iussit per gradus et in summa parte odaria saltare, circulos deinde ardentes transilire et dentibus amphoram sustinere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 53:21)
Grex agit in scaena mimum:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 80:18)
Nam nummos in praesentem usum deum matrem pro fide sua reddituram . . . Quid ergo inquit Eumolpus cessamus mimum componere?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:5)
Hoc quoque insulsum est ait Falsoque dictum;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Phaedrus.5)
nam et comoedias audio et specto mimos et lyricos lego et Sotadicos intellego;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 3 2:3)
et plaudas, aliquam mimo saltante puellam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:343)
quid, si scripsissem mimos obscena iocantes, qui semper vetiti crimen amoris habent, in quibus assidue cultus procedit adulter, verbaque dat stulto callida nupta viro?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1223)
scribere si fas est imitantes turpia mimos, materiae minor est debita poena meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1231)
an genus hoc scripti faciunt sua pulpita tutum, quodque licet, mimis scaena licere dedit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1232)
numquam oculos animumque levans rationis ad arcem rettulit, insulsum tenuit sed credulus usum, privatos celebrans agnorum sanguine divos, iamque domo egrediens, ut publica festa diesque et ludos stupuit celsa et Capitolia vidit laurigerosque deum templis adstare ministros ac Sacram resonare Viam mugitibus ante delubrum Romae (colitur nam sanguine et ipsa more deae, nomenque loci ceu numen habetur, atque urbis Venerisque pari se culmine tollunt templa, simul geminis adolentur tura deabus), vera ratus quaecumque fiant auctore senatu,1 contulit ad simulacra fidem dominosque putavit aetheris, horrifico qui stant ex ordine vultu.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권75)
ergo ex futuris prisca coepit fabula factoque primo res notata est ultima, ut ille mortis inchoator rusticus insulsa terrae deferens libamina Deumque rerum mortuarum deputans rastris redacta digna sacris crederet, viventis atrox aemulator hostiae.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말13)
Fatuus est, insulsus, tardus:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 8135)
alter in obsequium plus aequo pronus et imi derisor lecti sic nutum divitis horret, sic iterat voces et verba cadentia tollit, ut puerum saevo credas dictata magistro reddere vel partis mimum tractare secundas.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 182)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION