라틴어 문장 검색

Mate/r, te appello, tu/, quae curam so/mno suspensa/m levas, Neque te/ mei miseret, su/rge et sepeli na/tum - !
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 105:2)
ergo et invidi et malivoli et libidinosi et timidi et misericordes, quia proclives ad eas perturbationes , non quia semper feruntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 28:2)
Qui autem natura dicuntur iracundi aut misericordes aut invidi aut tale quid, ei sunt constituti quasi mala valetudine animi, sanabiles tamen, ut Socrates dicitur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 80:4)
Mulier non minus misericors quam pudica 'ne istud' inquit 'dii sinant, ut eodem tempore duorum mihi carissimorum hominum duo funera spectem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 112:14)
Et ne sic cohaerentes malignior fluctus distraheret, utrumque zona circumvenienti praecinxit et Si nihil aliud, certe diutius inquit iunctos nos mare feret, vel si voluerit misericors ad idem litus expellere, aut praeteriens aliquis tralaticia humanitate lapidabit, aut quod ultimum est iratis etiam fluctibus, imprudens harena componet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 114:14)
Cuius potestas nulla in gignendo fuit, Cur hac sit potior quae iacentis miserita est Dulcemque sponte praestat benevolentiam?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Canis ad agnum.13)
Gelu rigentem quidam colubram sustulit Sinuque fovit contra se ipse misericors:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Serpens. Misericordia nociva.2)
Credere significat misericordi amori se tradere, qui usque recipit et ignoscit, qui exsistentiam sustinet ac dirigit, qui ad nostrae historiae pravitates corrigendas multum valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:18)
"miseret tuorum me sacrorum et principum morumque, Roma, saeculi summum caput, age explicemus, si placet, mysteria, praefecte, vestra:"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.160)
nonne te miseret mei;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 2127)
Miseret tui me qui hunc tantum hominem facias inimicum tibi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 4, scene 7108)
Miseret me:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 424)
Lacrimas excussit mihi, Miseretque me eius.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 1161)
Cuius nunc pudet me et miseret, qui harum mores cantabat mihi Monuisse frustra;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 360)
Sic me Di amabunt, ut me tuarum miseritum est, Menedeme, fortunarum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 185)

SEARCH

MENU NAVIGATION