라틴어 문장 검색

cum primis fida canum vis strata viis animam ponebat in omnibus aegre;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 39:8)
Eadem Iulia mature habere coeperat canos, quos legere secrete solebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:1)
et aliis sermonibus tempore extracto induxit aetatis mentionem, interrogavitque filiam, utrum post aliquot annos cana esse mallet an calva:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:4)
Ego, pater, cana esse malo, sic illi mendacium obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:6)
— Saevitque canum latratus in auras, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 19:2)
Homerus, cum senes πολιοκροτάφους vocat, quaero, utrum ex parte poetico more totum caput significare velit, an ex aliqua ratione canos huic praecipue parti capitis adsignet?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 1:2)
nam ideo albi sunt cani, quia colorem humoris quo nutriuntur imitantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 6:3)
Seu sponte deum, seu turbidus Auster Impulerit, moestam tenuerunt nubila lucem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:48)
qua montibus ardua summis Gens habitat cana pendentes rupe Gebennas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:23)
Dumque illi effusam longis anfractibus urbem Circueunt, Aruns dispersos fulminis ignes Colligit, et terrae moesto cum murmure condit, Datque locis nomen sacris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:45)
Video Pangaea nivosis Cana iugis, latoque Aemi sub rupe Philippos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:29)
moestaeque tenent delubra catervae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:16)
aut te, praesage malorum Antoni, cuius laceris pendentia canis Ora ferens miles festae rorantia mensae Imposuit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:41)
Sic moesta senectus Praeteritique memor flebat, metuensque futuri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:110)
Sed postquam condidit urna Supremos cineres, miserando concita vultu, Effusas laniata comas, concussaque pectus Verberibus crebris, cineresque ingesta sepulcri, Non aliter placitura viro, sic moesta profatur:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION