라틴어 문장 검색

. . . Tunc vero excidit omnis constantia attonitis, et mors non dubia miserorum oculos coepit obducere . . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 19:8)
Sed cum mulsi pultarium obduxi, frigori laecasin dico.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 42:3)
Aperitur ingens antrum et obducti specus, qui castra caperent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:4)
Huius in ore concretus sanguis, contusaque lumina flebant, stabant aerati scabra rubigine dentes, tabo lingua fluens, obsessa draconibus ora, atque inter torto laceratam pectore vestem sanguineam tremula quatiebat lampada dextra.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 124:13)
Contra parietem medium zotheca perquam eleganter recedit, quae specularibus et velis obductis reductisve modo adicitur cubiculo modo aufertur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 21:1)
Occursabant trepidantibus adhuc oculis mutata omnia altoque cinere tamquam nive obducta.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 18:4)
Cubicula obductis velis opaca nec tamen obscura facio.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 21 2:1)
Myrrha patrem, sed non qua filia debet, amavit, et nunc obducto cortice pressa latet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:191)
Nam pater obductos, luctu miserabilis aegro condiderat vultus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 26:6)
Protinus Invidiae nigro squalentia tabo tecta petit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 63:1)
manant penetralia tabo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 48:7)
"Quid me meminisse malorum cogis et obductos oculis rescindere luctus inque tuum genitorem odium offensasque fateri?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 57:5)
Ut vero fuga vos a certa morte reduxit, ille quidem totam gemebundus obambulat Aetnam praetemptatque manu silvas et luminis orbus rupibus incursat foedataque bracchia tabo in mare protendens gentem exsecratur Achivam atque ait:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 26:1)
luteum medicamen operta nox habuit, tenebras obducta uligo removit, insuper ostendit quonam caligo lavacro expurganda foret, variis Siloa refundit momentis latices, nec fluctum semper anhelat, sed vice distincta largos lacus accipit haustus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3227)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)

SEARCH

MENU NAVIGATION