라틴어 문장 검색

extirpamus enim sentos de pectore vepres, ne vitiosa necent germen vitale flagella, ne frugem segetemque animae spinosa malorum inpediat sentix scelerum peccamine crebro, glarea ne tenuis ieiunis siccet harenis marcentem sub corde fidem, ne pectoris aestus flagret et effetis urat charismata venis, denique ne iecoris detrita in parte relinquat vilis cura Deum, ne spem, qua vescimur intus, deserat obscenisque avibus permittat edendam, et proiecta fides hosti sit praeda volucri.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2362)
nullus in urbe cadat, cuius sit poena voluptas, nec sua virginitas oblectet caedibus ora.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2389)
sanguinis humani spectacula publicus edit consensus legesque iubent venale parari supplicium, quo membra hominum discerpta cruentis morsibus oblectent hilarem de funere plebem, mille alia stolidi bacchantia gaudia mundi percensere piget, quae veri oblita Tonantis humanum miseris volvunt erroribus aevum, nemo animum summi memorem genitoris in altum excitat, ad caelum mittit suspiria nemo, nec recolens apicem solii natalis ad ipsum respicit auctorem, nec spem super aera librat, sed mentem gravidis contentam stertere curis indigno subdit domino perituraque pronus diligit et curvo quaerit terrestria sensu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1101)
tunc postliminio redeuntem suscipit alto cana Fides gremio tenerisque oblectat alumnam deliciis, multos post divorsoria carnis ore renarrantem querulo, quos passa, labores.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1222)
"animabus inversa vice corrupta forma infligitur, quas pulcher aspectus prius in corpore oblectaverat."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.91)
"si paenitet, haud nocet error, paenituit Ionatham ieiunia sobria dulci conviolasse favo sceptri mellisque sapore heu male gustato, regni dum blanda voluptas oblectat iuvenem iurataque sacra resolvit."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1103)
mox et sublime tribunal par sanctum carumque sibi supereminet aequo iure potestatis, consistunt aggere summo conspicuae populosque iubent adstare frequentes, concurrunt alacres castris ex omnibus omnes, nulla latet pars Mentis iners, quae corporis ullo intercepta sinu per conceptacula sese degeneri languore tegat, tentoria apertis cuncta patent velis, reserantur carbasa, ne quis marceat obscuro stertens habitator operto.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1209)
"hoc solo sancta ad donaria vultum munere convertens liquido 1 oblectatur odore, sed tamen et niveis tradit Deus ipse columbis pinnatum tenera plumarum veste colubrum rimante ingenio docte internoscere mixtum innocuis avibus;"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1225)
in manibus dominae sceptrum non arte politum sed ligno vivum viridi est, quod stirpe recisum,1 quamvis nullus alat terreni caespitis umor, fronde tamen viret incolumi, tum sanguine tinctis intertexta rosis candentia lilia miscet nescia marcenti florem submittere collo, huius forma fuit sceptri gestamen Aaron floriferum, sicco quod germina cortice trudens explicuit tenerum spe pubescente decorem inque novos subito tumuit virga arida fetus.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1251)
nam viscera limo effigiata premunt animam, contra ille sereno editus adflatu nigrantis carcere cordis aestuat, et sordes arta inter vincla recusat, spiritibus pugnant variis lux atque tenebrae, distantesque animat duplex substantia vires, donec praesidio Christus Deus adsit et omnes virtutum gemmas conponat sede piata, atque, ubi peccatum regnaverat, aurea templi atria constituens texat spectamine morum ornamenta animae, quibus oblectata decoro aeternum solio dives Sapientia regnet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1259)
In eo me oblecto;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 1, scene 122)
tu cum illa te intus oblecta interim;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 470)
me te oblectes;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 1, scene 2194)
Minime equidem me oblectavi, quae cum milite Corinthum hinc simul profecta inhumanissimo:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 1, scene 221)
Si concordabis cum illa, habebis quae tuam Senectutem oblectet;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 3192)

SEARCH

MENU NAVIGATION