라틴어 문장 검색

Sallustius in primo ea paucis, quibus peritia et verum ingenium est, abnuentibus, idem per pennatam paucis pro pectus vera est aestimanda.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 6949)
in quo luco aliquando Calchas et Mopsus dicuntur de peritia divinandi inter se habuisse certamen:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEXTA., commline 7213)
et bene augurii peritiam dat ei, de quo supra ait "his ego saepe lupum fieri et se condere silvis Moerim, saepe animas imis excire se- pulchris". novas lites magnas, id est militaria iurgia.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 142)
quapropter et pontifices sacrificaturi praemittere calatores suos solent, ut, sicubi viderint opifices adsidentes opus suum, prohibeant, ne pro negotio suo et ipsorum oculos et caerimonias deum attaminent:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2683)
alii Corycium non natione, sed peritia, quod haec gens studiose hortos colat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 12713)
"Quae singula non modo ut crearentur, fierent, disponerentur, summi opificis et perfectae rationis eguerunt, verum etiam sentiri, perspici, intellegi sine summa sollertia et ratione non possunt."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 17장 1:13)
non enim vocabulorum opificem sed rerum inquisitorem decet esse sapientem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS10)
ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 148:2)
atque ut omittam has artis elegantes et ingenuas, ne opifices quidem tueri sua artificia possent, nisi vocabulis uterentur nobis incognitis, usitatis sibi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER TERTIUS 6:1)
quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 71:3)
Tum Velleius fidenter sane, ut solent isti, nihil tam verens quam ne dubitare aliqua de re videretur, tamquam modo ex deorum concilio et ex Epicuri intermundiis descendisset, Audite inquit "non futtilis commenticiasque sententias, non opificem aedificatoremque mundi Platonis de Timaeo deum, nec anum fatidicam Stoicorum Pronoeam, quam Latine licet Providentiam dicere, neque vero mundum ipsum animo et sensibus praeditum rutundum ardentem volubilem deum, portenta et miracula non disserentium philosophorum sed somniantium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 18:1)
auxerunt autem haec eadem poetae pictores opifices;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 77:4)
namque alii naturam esse censent vim quandam sine ratione cientem motus in corporibus necessarios, alii autem vim participem rationis atque ordinis tamquam via progredientem declarantemque quid cuiusque rei causa efficiat quid sequatur, cuius sollertiam nulla ars nulla manus nemo opifex consequi possit imitando;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 81:3)
Quis vero opifex praeter naturam, qua nihil potest esse callidius, tantam sollertiam persequi potuisset in sensibus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 142:1)
ex quo intellegitur ad inventa animo percepta sensibus adhibitis opificum manibus omnia nos consecutos, ut tecti ut vestiti ut salvi esse possemus, urbes muros domicilia delubra haberemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 150:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION