도구

도구

라틴어 문장 검색

Mallem pudore, sed te, ut uideo, stupor oppressit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:8)
Sed tu quam procul a patria non quidem pulsus es sed aberrasti ac, si te pulsum existimari mauis, te potius ipse pepulisti;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:4)
Si enim cuius oriundo sis patriae reminiscare, non uti atheniensium quondam multitudinis imperio regitur, sed eis koiranos estin, eis basileus, qui frequentia ciuium non depulsione laetetur, cuius agi frenis atque obtemperare iustitiae libertas est. An ignoras illam tuae ciuitatis antiquissimam legem qua sanctum est ei ius exsulare non esse quisquis in ea sedem fundare maluerit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:6)
hunc nobilitas notum facit, sed angustia rei familiaris inclusus esse mallet ignotus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:10)
Neque enim idcirco sunt pretiosa quod in tuas uenere diuitias, sed quoniam pretiosa uidebantur tuis ea diuitiis annumerare maluisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:22)
— Tenui quidem ueluti rimula mihi uideor intueri, sed ex te apertius cognoscere malim.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:5)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
— Et pulchrum, inquam, hoc atque pretiosum siue porisma siue corollarium uocari mauis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:13)
Quo pacto defensorum opera uel tota frigeret uel si prodesse hominibus mallet in accusationis habitum uerteretur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:4)
neque enim sapientum quisquam exsul inops ignominiosusque esse malit potius quam pollens opibus, honore reuerendus, potentia ualidus in sua permanens urbe florere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:4)
In uestra enim situm manu qualem uobis fortunam formare malitis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:38)
Ipse interea ex perfugis et incolis cognitis condicionibus Scipionis et qui cum eo bellum contra se gerebant, mirari – regium enim equitatum Scipio ex provincia Africa alebat – tanta homines esse dementia ut malint regis esse vectigales quam cum civibus in patria in suis fortunis esse incolumes.
(카이사르, 아프리카 전기 8:6)
Usu venisse hoc civi Romano et ei qui ab populo Romano honores accepisset, incolumi patria fortunisque omnibus Iubae barbaro potius oboedientem fuisse quam aut Scipionis obtemperasse nuntio aut caesis eiusdem partis civibus incolumem reverti malle!
(카이사르, 아프리카 전기 57:7)
Vatinius cum animum adverteret neque navium se magnitudine neque numero parem esse fortuitae dimicationi, fortunae rem committere maluit.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 46:1)
Sic erat dubius animus utrum nihil timere an omnia licere mallet.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 56:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION