라틴어 문장 검색

Miserrimum plane.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:22)
Pacem sponte tenet crinis flammancior auro, Se sibi concillat nec opem sibi pectinis optat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 12:2)
O grauis euentus, casus miser, unica pestis!
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 18:10)
Quod petit amitens, perdens quod postulat, optans Quod sibi mentitur, falsum uenatur honorem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 18:19)
Sed quoniam tantum circa terrena potentis Nature uiget officium languetque potestas, In superis nil iuris habens animamque creare Nescia, quam sola pictoris dextra superni Format et in nullo Nature iura requirit, Hac racione diu nitens multumque reluctans, Huc agor et superos perquiro sola recessus, Quo possim conferre Deo quod concipit ipsa Nature racio, quod uirtus optat, ut ipsum Velle Dei nostrum confirmet uelle precesque Audiat et nostris aspiret gracia uotis:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:8)
Hec est stella maris, uite uia, porta salutis, Regula iusticie, limes pietatis, origo Virtutis, uenie mater thalamusque pudoris, Ortus conclusus, fons consignatus, oliua Fructiferans, cedrus redolens, paradisus amenans, Virgula pigmenti, uinaria cella, liquore Predita celesti, nectar celeste propinans, Nescia spineti florens rosa, nescia culpe Gracia, fons expers limi, lux nubila pellens, Spes miseris, medicina reis, tutela beatis, Proscriptis reditus, erranti semita, cecis Lumen, deiectis requies, pausacio fessis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:1)
Vt rosa spineti compensat flore rigorem, Vt dulcore suo fructum radicis amare Ramus adoptiuus redimit, sic crimina matris Ista luit, matrem facit sua nata renasci, Vt sic munda ream, corruptam uirgo, pudica Effrontem, miseram felix humilisque superbam Abluat et uite pariat sua filia matrem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:4)
Hic est qui carnis intrans ergastula nostre, Se pena uinxit ut uinctos solueret, eger Factus ut egrotos sanaret, pauper ut ipsis Pauperibus conferret opem, deffunctus ut ipse Vita donaret deffunctos, exulis omne Passus ut exilio miseros subduceret exul.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:6)
nunc parcere temptans, Nunc offerre uolens, tandem negat ipse quod optat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:14)
Crebrius hic miseros euentus bubo prophetat, Nuncius aduersi casus et preco doloris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:18)
Annis in ingressu multi sistuntur et ultra Non patet accessus, qui dulces fluminis undas Vix tangunt libantque parum, tantoque sapore Pasci plus cupiunt, immergi plenius undis Optant et totos perfundunt fluctibus artus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:22)
Sed monitu calcaris equs succensus in illam Irruit et terre miseram deponit, at illa Exurgens uires pariter cum mente resumit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 8:3)
Esurit ergo satur, sitit ebrius, optat abundans Unus cuncta cupit, ipsoque cupidine pauper Efficitur, divesque foris, manet intus egenus.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 53:4)
Nil habet ergo miser, cum nil se credit habere, Divitiis, cum pauperiem sua vota repensant, Hospitium cordis, et moenia mentis avarae Invadunt hostes multi, multoque tumultu Totam sollicitant humani pectoris arcem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 53:5)
Non lacrymae, non mella precum, non ipsa perorat Pauperies hominum, quin foenore dives egenum Devoret, et tenuem miseri facit esse crumenam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 53:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION