라틴어 문장 검색

namque id agit, ne videatur Turnus armorum vilitate superatus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 7342)
testa cum ardente propter vilitatem lucernam noluit dicere, nec iterum lychnum, sicut in heroo carmine, ut "dependent lychni":
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3911)
neque ego nune te celo, si tibi non dico, quae natura deorum sit, qui sit finis bonorum, quae tibi plus prodessent cognita quam tritici vilitas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 64:6)
etenim haec erat ὑπόθεσισ, de gravitate ordinis, de equestri concordia, de consensione Italiae, de intermortuis reliquiis coniurationis, de vilitate, de otio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 14 8:7)
Refugiendum est ab omni verborum, ut ita dicam, vilitate et sumendae voces a plebe semotae, ut fiat 'odi profanum vulgus et arceo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 118:5)
Tusci grandine excussi, in regione Transpadana summa abundantia, sed par vilitas nuntiatur:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 6 1:1)
Venit Athenas philosophus Athenodorus, legit titulum auditoque pretio, quia suspecta vilitas, percunctatus omnia docetur ac nihilo minus, immo tanto magis conducit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 7:1)
Ea honorum vilitas erat, illorum etiam quos Pallas non dedignabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 16:1)
Etenim omnes homines arbitror oportere aut immortalitatem suam aut mortalitatem cogitare, et illos quidem contendere eniti, hos quiescere remitti, nec brevem vitam caducis laboribus fatigare, ut video multos misera simul et ingrata imagine industriae ad vilitatem sui pervenire.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 3 2:1)
omnia sunt hominum tenui pendentia filo, et subito casu quae valuere, ruunt, divitis audita est cui non opulentia Croesi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 323)
haec opulentia Christicolis servit et omnia subpeditat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum14)
omnia quae tempus peragit quaeque exitus aufert vilia sunt brevitate sui, nec digna perenni largitore, cui propria est opulentia numquam desinere idque homini dare quod non desinat umquam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 238)
inplentur nimio micarum fragmine corbes bis seni, aeternae tanta est opulentia mensae.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Quinque panes et duo pisces2)
hoc sese ostentans habitu ventosa virago inter utramque aciem supereminet et phaleratum circumflectit equum, vultuque et voce minatur adversum spectans cuneum, quem milite raro et paupertinis ad bella coegerat armis Mens Humilis, regina quidem, sed egens alieni auxilii proprio nec sat confisa paratu, Spem sibi collegam coniunxerat, edita cuius et suspensa ab humo est opulentia divite regno, ergo Humilem postquam male sana Superbia Mentem vilibus instructam nullo ostentamine telis aspicit, in vocem dictis se effundit amaris:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 149)
haecine erat ea quae nostros fructus minuebat vilitas?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 888)

SEARCH

MENU NAVIGATION