도구

도구

라틴어 문장 검색

Verum dum ista tractarentur, Henricus opportunum tempus deligens regemque Castiliae in interius cubiculum adducens ubi nemo praeter ipsos reges aderat, manuque leniter super brachium Philippi postita vultuque nonnihil ad serium composito, ei dixit, "Rex optime, tu ad oras meas salutem reperisti.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:14)
Spero te minime permissurum ut ad oras tuas ego naufragrium faciam."
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:15)
11. Observatum est eandem tempestatem quae Philippum in oras Angliae compulerat etiam aquilam auratam de spira templi D. Pauli deiecisse.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 11:1)
Verum quemadmodum saeculis prioribus, cum homines in navigando per stellarum tantum observationes cursum dirigebant, veteris sane continentis oras legere potuerunt, aut maria aliqua minora et mediterranea trajicere;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 6:14)
Itaque scientiarum atque artium receptarum oras legere, necnon utilia quaedam in illas importare, tanquam in transitu, non negligemus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 11:7)
adeo ut habitantibus circa Canadam moles sive massae glaciales, quae abrumpuntur et natant per oceanum septentrionalem et deferuntur per Atlanticum versus illas oras, percipiantur et incutiant frigora e longinquo.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 419:6)
Neque etiam restringitur secundus iste fructus amicitiae (qui constitit in obstructionibus intellectus aperiendis) ad eos solum amicos qui consilio pollent (hi proculdubio optimi sunt), sed et hoc sepositio discit profecto quispiam a seipso, et proprias cogitationes in luminis oras educit ingeniumque suum tanquam cotem versus acuit quae ipsa non secat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 6:10)
Novi quendam cui saepe in ora erat per ironiam oportet hunc egregie sapientem esse, ita multo de seipso loquitur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXII. DE DISCURSU SERMONUM 3:12)
Quam traxisse moras longae regionis ad (h)oras Eius amica dolens, comitemque relinquere nolens, Mittit collegam, sibi quae se nunciet egram, Nec fore cuiusquam sibi spem medicaminis usquam, Idque referre monet, si cor sibi simia donet, Arte salutari sic se cito posse iuuari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:5)
Cumque lacum quendam, quo se putat esse ferendam, Tanti latronis procul aspexisset in (h)oris, Ossaque cum spinis quam plura iacere sub imis, Se metuente mori, cum sit locus ipse timori, Incumbens hosti, laniabat acumine rostri;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVI. De coruo et angue 17:18)
Spernite, lectores, tales simulantis amores, Pollicitis oris, quamuis uideantur amoris, Nec confidatis, ne forte per hoc pereatis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:23)
Cumque sub aurora uir surgens cerneret (h)ora Coniugis integre, quam lesam credidit egre, Se putat, ut stultus, quod Bachi mole sepultus Tale quid egisset, per sompnia uimque tulisset.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:23)
Vtque sitis cessit, sub aquas sua lumina flexit, Interius spectat, quae cornua cruraque gestat, Quanti terroris prolixaque barba sit oris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIX. De lupo et yrco 30:4)
Cumque uagaretur mus intus, ut egrederetur, Ora quiescentis contingit acumine dentis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:2)
Cuius clamoris procul hinc sonus editus (h)oris Duxit ad hunc ipsum murem, pietate remissum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION