도구

도구

라틴어 문장 검색

Exinde cum discursis itineribus magnis, Tipasam noster dux introiret, legatis Mazicum, qui se consociaverant Firmo, suppliciter obsecrantibus veniam, animo elato respondit, se in eos ut perfidos arma protinus commoturum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 17:1)
Et cum esset utrimque discursum, agmina viribus armisque incitata nostrorum non perferentes Mazices licet bellicosum genus et durum, diversis stragibus implicati, foedo diffluxere terrore, ruentesque in fugam, caesi sunt absque his qui reperta copia discedendi supplici prece veniam (quam dari tempus flagitaverat) impetrarunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 26:1)
Mittebat tamen assidue suadendi quosdam peritos, ad gentes circumsitas, Baiuras Cantaurianos Avastomates Cafaves et finitimos alios, nunc timore nunc praemiis eos ad societatem alliciens, veniamque petulantiae interdum promittendo cum . . t ulterius per ambages et moras hostem frangentem suos impetus oppressurus, ut quondam Pompeius Mithridatem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 33:1)
Unde residui, tumore iam deflagrante, metuentes ne idem dux virtutis (ut apparuit) expeditae, in primo finium aditu, incursantes cuneos sterneret aut fugaret, vel insidias per silvarum locaret occulta, post multos perrumpendi conatus subinde temptatos in cassum, abiecta pugnandi fiducia, concessionem petivere praeteritorum et veniam, victique ad tempus, indultae foederibus pacis nihil egere contrarium, eo maxime timore perculsi, quod ad tutelam Illyrici Gallicani militis validum accesserat robur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 6장 16:1)
Nam (ut alia omittamus, quae memorati vel certe, sinentibus eisdem, alii perditis rationibus in commeantes peregrinos adhuc innoxios deliquerunt) illud dicetur, quod nec apud sui periculi iudices absolvere ulla poterat venia, triste et inauditum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 4장 10:2)
cumque prope fossas venissent, manus tendentes, orantesque ut Romanos semet admitti poscebant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 15장 9:2)
Haec eodem cogitante et orante cum ieiunio, quadam noctu vidit hominem, qui ita eum admonuit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 13장 2:2)
Imperator vero manum in terra ponens, veniam petivit, et gratiam filii sui reddidit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1140)
Rem potuit tantam minimi prudencia dentis, Cui leo dans ueniam se dedit ipse sibi.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:19)
Angui pro uenia supplicat.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:4)
Nam gemitus ueniam uulnere cordis emit.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:10)
Da ueniam, debes parcere, parce michi.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et mustela 42:2)
Vix tibi do ueniam de tanti crimine fastus, Cui uia danda fuit libera, dignus eram.
(ANONYMUS NEVELETI, De equo et asino 46:6)
ita totiens ab accusandi periculo profugus in assistendi uenia perseuerauit.
(아풀레이우스, 변명 2:6)
da igitur ueniam Platoni philosopho uersuum eius de amore, ne ego necesse habeam contra sententiam Neoptolemi Enniani pluribus philosophari;
(아풀레이우스, 변명 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION