라틴어 문장 검색

"sat tua non aequis luimus periuria divis."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권127)
Citius denique apud vos per omnes deos quam per unum genium Caesaris peieratur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 28장 3:3)
Quid ego de horrcndo loco perorem, quem nec periuria sustinent?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 12장 3:2)
timidum non me periuria terrent, Non dicta in sanctos inpia verba deos.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 324)
"Veneris periuria venti Inrita per terras et freta summa ferunt."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 414)
A miser, et siquis primo periuria celat, Sera tamen tacitis Poena venit pedibus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 92)
Gnosia, Theseae quondam periuria linguae fleuisti ignoto sola relicta mari:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 624)
periuria ridet amantum Iuppiter et uentos inrita ferre iubet.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 630)
quorum id perfidia et periurio fiat deos nunc testes esse, mox fore ultores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 14:1)
sin periurio gaudeant, dis magis iratis quam hostibus gesturos bellum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 15:2)
ceterum, etiam si vis absit, nihilo minus detestabili exemplo rem agi, quippe ubi fraude ac periurio decus petatur virtutis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 679:1)
stare hinc legionarios milites, hinc classicos, per omnis deos paratos iurare magis quae velint quam quae sciant vera esse, et obstringere periurio non se solum suumque caput, sed signa militaria et aquilas sacramentique religionem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 680:1)
tanta enim rabies multitudinem invasit ut repente, proditos rati, qui pugnantes mortem occubuissent periuriumque alius alii exprobantes et sacerdotibus maxime, qui, quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, repente omnes ad caedem coniugum liberorumque discurrerent seque ipsi per omnes vias leti interficerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 195:1)
postremo in huius maxime invidiam desistere se petitione Glabrio dixit quando, quod taciti indignarentur nobiles homines, id aeque novus competitor intestabili periurio incesseret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 694:1)
quae iureiurando, quae monumentis litterarum in lapide insculptis in aeternam memoriam sancta atque sacrata sunt, ea cum periurio nostro tollere parant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 449:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION