라틴어 문장 검색

Dehinc Tankradus a suis consilio accepto, eo quod longae obsidionis taedio fatigati essent, et jam usque ad Augustum mensem consedissent, petitioni Botheri et civium acquievit, videlicet ut Bothero dextram daret, civibus parceret, urbem pacifice intraret, redditamque obtineret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 42:5)
Qui statim regis imperio acquievit, et de mari per Brachium S. Georgii descendens cum quibusdam de comitatu electis, imperatori in palatio suo locutus, sacramento ei conjunctus et subjectus factus est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 8:4)
Bertrannus vero precibus Tankradi nequaquam in obsidione hujus civitatis acquievit, propter fidelitatem, quam imperatori se promisisse non negabat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 12:4)
Nunc vero suorum consiliis acquiescens et a terra egrediens in cautela qua noverat, per vallem Hebron et praesidium S. Abrahae redire disposuit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 44:5)
Qui illius adhortationi acquiescentes, centum et sexaginta equitibus, viris bello audacissimis et praedarum avidissimis, peditibus vero sexaginta [0714C] in arcu, lancea et gladio ferocissimis, admonitis et congregatis, profecti sunt in regionem eamdem qua pastores et pastorum custodes, fortissimi milites Arabes, Aegyptii, Idumaei accubabant, et armenta cum ovibus et capris spatiose in longitudine et latudine vagabantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 62:6)
Et alius dixit,"Acquiesce veritati sive a te prolate sive tibi oblate."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 11:16)
Quare eciam ait, "Maximeautem perturbantur officia in amicis;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 75:14)
Acquiesce veritatisive a te prolatæ sive tibi oblatæ.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 33:13)
Unde scriptum est in Evangelio quia, cum perturbata esset Virgo Maria in salutatione Angeli, rendit ei Angelus, dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 2:3)
Similiter simotus animi loquentis nobiscum turbati sint aliqua ex prædictis causis,alia qui vult, ut ei præstemus consilium vel auxilium in mala causa, velindicemus etiam malitias vel collusiones vel faciamus aut dicamus aliquidquod ledat pietatem vel æxtimationem aut reverentiam nostram vel suam, veletiam aliquid quod sit contra bonos mores, statim, Deum præ oculishabentes, aperta fronte debemus animi ejus motus perturbatos propossecohibere eique benigne dicere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:5)
Si mecum manere adquiescis, omnia nobis prout decet erunt communia;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:56)
Adquiesce veritati sive a te prolataesive tibi obiectae.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 43:12)
Quod lupus audiens adquievit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:4)
Si frater tuus tecum in meo regnoremanere adquieverit, omnia tecum illi --etiam mearum custodiam rerum Ņcommunia esse concedo.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:9)
Non te vilis ratio, non levis sermo perturbet;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 11:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION