살아있는 라틴어 : 문장 검색

At cum urina super potionum modum etiam sine dolore profluens maciem et periculum . . . facit, si tenuis est, opus est exercitatione et frictione, maximeque in sole vel ad ignem.

— In hoc adfectu salutares sunt vehementes frictiones, perfusiones natationesque quam frigidissimae, neque cibi nec potio nisi frigida adsumpta.

Si vero tumores etiam obcalluerunt et dolent, levat spongia inposita, quae subinde ex oleo et aceto vel aqua frigida exprimitur, aut pari potione inter se mixta pix, cera, alumen.

Maxime autem desideranda sunt adversus venena, vel per morsus vel per cibos aut potiones nostris corporibus inserta.

deinde ubi utendum est, id quod Aegyptiae fabae magnitudinem impleat, in potione vini diluitur.

Infantem vero mortuum aut secundas expellit aquae potio, cui salis Hammoniaci P. 1, aut cui dictamni Cretici P. 1 adiectum est.

si quid cibi vel potionis adsumptum est, ea redditur cito.

nam cibus et potio per vulnus exeunt;

deinde danda quae per cibum potionemque alvum ideoque etiam corpus adstringant, sed ea levia.

si id non est, necessarium est exsorbere potionem meri vini cum pipere, vel quidlibet aliud quod calori movendo est, ne umorem intus coire patiatur:

At si cerastes aut dipsas aut haemorrhois percussit, poli quod Aegyptiae fabae magnitudinem aequet, arfactum ut in duas potiones dividendum est, sic ut ei rutae paulum adiciatur.

Costumque et casia et cinnamomum recte per potionem adsumuntur.

Non tam ex facili is opitulari est, qui venenum vel in cibo vel in potione sumpserunt, primum quia non protinus sentiunt, ut ab angue icti;

potionis quantum volet, sic ut interdiu quidem aqua contentus sit, in cena vero etiam vini austeri aliquid bibat.

Atque in hoc quoque genere potio magis liberalis esse quam cibus debet.