라틴어 문장 검색

ilium insperata turbatum fraude furentemque Oebalides prima refugit dum detonet ira,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 309:1)
aut venit in carae gremium refugitque sororis atque loqui conata silet, rursusque recedens
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 124:1)
' sic fata parantem reddere dicta virum furiata mente refugit
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 473:1)
Sed quia preferire non possumus quin transeamus per illam, quanquam rubor ad ora consurgat animusque refugiat, percurremus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 41:2)
Emptor Aricini quoniam Veientis et aruiemptum cenat holus, quamuis aliter putat, emptissub noctem gelidam lignis calefactat aenum,sed uocat usque suum, qua populus adsita certis limitibus uicina refugit iurgia;
(호라티우스의 두번째 편지, 287)
a quo pulsi fugatique - pudet dicere - hostes in extrema Italiae refugerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 12:2)
Tandem corripuit sese atque inimica refugit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 1:2)
Inprovisum aspris veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens, trepidusque repente refugit Adtollentem iras et caerula colla tumentem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 11:1)
Adeo autem Virgilio Homeri dulcis imitatio est, ut et in versibus vitia quae a nonnullis inperite reprehenduntur imitatus sit, eos dico quos Graeci vocant ἀκεφάλους λαγαροὺς ὑπερκαταληκτικούς, quos hic quoque Homericum stilum adprobans non refugit,
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 1:1)
Mors ipsa refugit Saepe virum, frustraque hosti concessa potestas Sanguinis invisi:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:5)
Et iam Pleias hebet, flexi iam plaustra Bootae In faciem puri redeunt languentia coeli, Maioresque latent stellae, calidumque refugit Lucifer ipse diem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:51)
Sic fata, refugit Umbra per amplexus trepidi dilapsa mariti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:19)
] Nec refugit caedes, vivum si sacra cruorem, Extaque funereae poscunt trepidantia mensae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:26)
Seu fine bonorum Anxia venturis ad tempora laeta refugit, Sive per ambages solitas contraria visis Vaticinata quies, magni tulit omina planctus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:5)
defessos iret qui sudor in artus Non fuit, atque oculos lacrimarum vena refugit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION