도구

도구

라틴어 문장 검색

non aliter gelida Rhodopes in valle recumbit dimissis Gradivus equis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, eucharisticon ad Imp. Aug. Germ. Domitianum22)
et altis ipsa toris Serum Tyrioque umbrata recumbit tegmine, sed toto spectatur in agmine coniunx solus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam80)
ceu nondum anima defectus utraque cum sua Centaurus moriens in terga recumbit, certat opus ferri:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권310)
ruit ille ruentem in Prothoum lapsasque manu quaerentis habenas in voltus galeam clipeumque in pectora calcat, saucius extremo donec cum sanguine frenos respuit et iuncta domino cervice recumbit, sic ulmus vitisque, duplex iactura colenti, Gaurano de monte cadunt, sed maestior ulmus quaerit utrumque nemus, nec tam sua bracchia labens quam gemit adsuetas invitaque proterit uvas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권234)
magno furor est in sanguine mergi, nec nisi regnantis cervice recumbere tauri, at non semianimi clamore Menoecea lapsus fallit Atys:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권259)
1 Novi et Phrynen meretricem Diogenis supra recumbentis ardori subantem, audio et quendam Speusippum de Platonis schola in adulterio perisse.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 10:3)
Baptizati sunt tempore sequente et alii liberi eius de Aedilberga regina progeniti, Aedilhun et Aedilthryd filia, et alter filius Uuscfrea, quorum primi albati adhuc rapti sunt de hac uita, et Eburaci in ecclesia sepulti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XIV. 1:5)
uidisse se albatorum cateruam hominum idem monasterium intrare;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VIII.19)
Mirum quare stultum appellare uelitis laborem nostrum, in quo tanti apostoli, qui super pectus Domini recumbere dignus fuit, exempla sectamur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXV. 3:8)
Petrumque uocari Sergius antistes iussit, ut ipse pater Fonte renascentis, quem Christi gratia purgans Protinus albatum uexit in arce poli.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VII. 1:4)
Erantque in hoc campo innumera hominum albatorum conuenticula, sedesque plurimae agminum laetantium.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 3:2)
Dicebatque ad illos, qui mihi adsederant, uiros albatos et praeclaros:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIII. 1:21)
subinde interrogabat, qui ille uocaretur qui in imo recumberet, et cum saepe subiectum illi nomen Cestii excidisset, nouissime seruus, ut aliqua nota memoriam eius faceret certiorem, interroganti domino, quis ille esset qui in imo recumberet, ait:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an scripta sua conburat, promittente Antonio incolumitatem, si fecisset. 13:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION