도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed soli Fronesi ducatum spondet et ipsi Consulit instanter, precepti robur eidem Consilio miscens, ut currum deserat, ipsos In celo deponat equos comitemque relinquat Inferius, que sit stabilis custodia tanti Depositi, currum sistens frenansque iugales, Ne si currus, equi, Racio nitantur in altum Tendere, nec talem dignetur habere uiantem Semita celestis, alios experta meatus, Erret equs, nutet Racio currusque uacillet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:12)
Si nos a patriis proscriptas sedibus omni Destituis uoto, deserte uincimur, omne Perdimus officium nostrasque relinquimus artes".
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:19)
Tunc comites, quarum ductu Prudencia sursum Euasit, reddens grates soluensque salutem Deserit, ad currum rursus solitumque recurrens Aurigam, ueteremque uiam gauisa resumit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 18:5)
Forma pudicicie custosque Modestia dotes Apponit proprias et donum cetera uincens Dona, nec in dando mensuram deserit, immo Singula describit certo moderamine finis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:1)
Peior Auariciam comittatur turba clientum, Cura frequens, Vsura uorax turpisque Rapina, Que uigili cura, studiosa mente recenset Qui nummi uenentur opes, quis nummus in archa Pigritat et nullos domine deseruit in usus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 18:8)
expugnat, dum pugnam deserit;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 12:13)
Ergo consilio matris concordat et hostem Deserit, ignorans cui iustius arma mouere Posset:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 18:7)
quod duplex tricatura diffibulans, superna non deserens, terrae non dedignabatur osculo arridere.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:3)
Cur decore deifico vultum decoravi Tyndaridis, quae pulchritudinis usum in meretricationis abusum abire coegit, dum regalis tori foedus deserens, foede se Paridi foederavit?
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 21:38)
» Petrus, intelligens iram regis et illius gravissimam adunationem, cum universis sociis Malevillam deserens, sed cuncta spolia gregesque ac praedam equorum abducens, Maroam transire disposuit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 18:7)
Angustiato itaque fame populo, visum est viris consilio cautissimis, ut segetes maturas repertas in campestribus desertae et vacuae civitatis igne torrerent, et torrida grana excuterent, quibus populus jejunus sustentari posset.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 26:18)
qui Petrum, vacua et deserta civitate relicta, in urbem Sternitz cum omni comitatu suo profectum repererunt, ex edicto imperatori haec illi nuntia ferentes:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 28:3)
Sed quantocius a silva et montanis recedamus in apertam camporum planitiem, ubi libere cum eis praelia conseramus, et nullum invenire possins refugium.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 40:15)
Sed magis ac magis tumultu ingruente, [0445B] et populo necem Christianorum aegre ferente, et Baldewinum hujus occisionis, tanquam mortiferi consilii, reum acclamante, talis ac tantus in eum fit concursus sagittarumque emissio, ut turrim, refugii causa et vitae suae necessitate compulsus, subire cogeretur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 26:5)
Nam Turci, qui erant in insidiis, transverso itinere viam in gravi multitudine anticipant, ne Galli reditum aut refugium ad urbem haberent, sed momentaneo interitu suffocarentur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 58:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION