라틴어 문장 검색

perfidi reges iacent, saevi tyranni, fregimus quicquid fuit tibi fulminandum.
(세네카, Hercules Oetaeus 1:2)
tu fulminantem saepe domuisti Iovem, tu furva nigri sceptra gestantem poli, turbae ducem maioris et dominum Stygis, tuque o noverca gravior irata deus, cape hunc triumphum solus et vince Herculem.
(세네카, Hercules Oetaeus 9:8)
pro nimis felix, nimis, si fulminantem et ipsa sensissem Iovem!
(세네카, Hercules Oetaeus 26:32)
certe petitus precibus et votis dies nostris refulsit:
(세네카, 옥타비아 10:18)
Subito refulsit lumine et subito occidit.
(세네카, 오이디푸스 4:22)
in te magis refulget incomptus decor;
(세네카, 파이드라 9:24)
regale patris asperum signis ebur capulo refulget, gentis Actaeae decus.
(세네카, 파이드라 13:3)
est tibi forma potens, sunt castae Palladis artes, splendidaque a docto fama refulget avo, fortunata domus, modo sit tibi fidus amicus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 207)
fulminat illa oculis et quantum femina saeuit, spectaclum capta nec minus urbe fuit.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 833)
"tua viscera ferro, Maioriane, petam, Phoebus si nocte refulget, Luna die, duplex ponto si plaustra novatur Parrhasis, Atlantem Tanais, si Bagrada cernit Caucason, Hercynii nemoris si stipite lintris texta Nabataeum pro Rheno sulcat Hydaspen, si bibit Hispanus Gangen tepidisque ab Erythris ad Tartesiacum venit Indus aquator Hiberum, si se Pollucis perfundit sanguine Castor, Thesea Pirithoi, Pyladen si stravit Orestae vel furibunda manus, raperet cum Taurica sacra matricida pius."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 120)
"Tunc primum sese trepidis sub nocte Thyoneus detexit, nato portans extrema Thoanti subsidia, et multa subitus cum luce refulsit, adgnovi:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권109)
Ut ruit atque aequum submisit regula limen, corripuere leves spatium, campoque refulsit nuda cohors:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권226)
(malis Bistoniis clipeus Mavortis in arvis luce mala Pangaea ferit solemque refulgens territat incussaque dei grave mugit ab hasta.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권257)
quod, dum attentius consideraret, tantifulgore luminis refulgere uidebatur, ut omnes Brittaniae fines illius gratia splendoris inpleret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 2:15)
corpus alteri magnitudine eximium, versicolori veste pictisque et auro caelatis refulgens armis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 91:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION