라틴어 문장 검색

Et alibi, "Qui odit loquacitatem, extinguit malitiam."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 42:6)
Et maxime ubi memoria calamitatis vel preteriti factipotest suscitare malitiam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 66:11)
multam enim malitiam docuit occiositas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 109:10)
Ammonitiones vero et reprehensiones ab amico benigne et libenter recipias.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:26)
"Multam enim malitiam docuit occiositas,"ut dixit sapiens.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 30:2)
Sed mali dicuntur dies propter malitiam etmiseriam hominum ut expositores dicunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 51:3)
Quare Dominus in evangelio dicit,"Sufficit diei malitia sua."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 51:4)
Qui odit loquacitatem, extinguit malitiam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 65:8)
Sicut ignis, quanto magis ligna susceperit, semper in majoremflammam erigitur, ita malus homo, quanto magis rationem audierit, semperin majorem malitiam excitabitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 66:4)
De probatis vero et inventis fidelibus ideo dixi, quiamulti dicuntur sapientes, qui malitiosi sunt et aliis per malitiam citoconsulerent male.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 109:4)
Similiter simotus animi loquentis nobiscum turbati sint aliqua ex prædictis causis,alia qui vult, ut ei præstemus consilium vel auxilium in mala causa, velindicemus etiam malitias vel collusiones vel faciamus aut dicamus aliquidquod ledat pietatem vel æxtimationem aut reverentiam nostram vel suam, veletiam aliquid quod sit contra bonos mores, statim, Deum præ oculishabentes, aperta fronte debemus animi ejus motus perturbatos propossecohibere eique benigne dicere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:5)
Et si forte amicus vel vicinus vel aliquis potens velnotus institerit ut prædicta faciamus, viriliter debemus resistere, necdebemus pati ad malitiam nos trahi, sed ad modum calamitæ quæ trahit ad seferrum, eum vel illos ad nostrum bonum propositum trahere debemus, sequendopreceptum Beati Pauli dicentis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:8)
Sufficit diei malitia sua (Matth.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 5:3)
XLVII, 9), non quia dies mali, sed quia nobis accessu dierum malitiae incrementa cumulantur.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 5:7)
Denique Rebecca cum duas naturas humani ingenii parturiret, unam mali, alteram boni, easque exsilire intra uterum sentiret suum (Esau enim typus erat malitiae, Jacob figuram bonitatis gerebat), mirata quidnam illud esset quod discordiam quamdam concepti cerneret fetus, consuluit Deum, ut passionem proderet, medelam daret.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 1장 5:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION