라틴어 문장 검색

nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat,ianua frangatur, latret canis, undique magnopulsa domus strepitu resonet, vepallida lectodesiliat mulier, miseram se conscia clamet, cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장72)
si conlibuisset, ab ovousque ad mala citaret 'io Bacchae' modo summavoce, modo hac, resonat quae chordis quattuor ima.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장4)
suave locus voci resonat conclusus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장41)
singula quid memorem, quo pacto alterna loquentes umbrae cum Sagana resonarint triste et acutumutque lupi barbam variae cum dente colubraeabdiderint furtim terris et imagine cerealargior arserit ignis et ut non testis inultushorruerim voces furiarum et facta duarum?
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장19)
Haec vox inter flagella resonabat.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:17)
"Illa tibi semper in ore vox resonet:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:28)
"Post horam nonam in commune concurritur, psalmi resonant, scripturae ex more recitantur et conpletis orationibus cunctisque residentibus medius, quem patrem vocant, incipit disputare."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:82)
Corpus paene iacebat examine et anhelos artus mors vicina quatiebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:9)
proprie nuncupatur, cum maris fluctus resonant et, ut ita dicam, de pelago veniens fremitus auditur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:39)
Pulchre dicitur apud Graecos, sed nescio utrum apud nos aeque resonet:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:13)
Phanuel in lingua nostra resonat
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 13:8)
Sonabant psalmi et aurata tecta templorum reboans in sublime alleluia quatiebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 11:11)
Quis hoc crederet, ut Albini pontificis neptis de repromissione matris nasceretur, ut praesente et gaudente avo parvulae adhuc lingua balbutiens alleluia resonaret et virginem Christi in suo gremio nutriret et senex?
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:8)
"Postquam ergo arguendo crimina factus sum criminosus et iuxta tritum vulgi sermone proverbium iurantibus et negantibus cunctis me ames nec credo habere nec tango ipsique parietes in me maledicta resonarunt Et psallebant contra me, qui bibebant vinum, coactus malo tacere didici rectius esse arbitrans ponere custodiam ori meo et ostium munitum labiis meis, quam declinare cor in verba malitiae et, dum carpo vitia, in vitium detractions incurrere."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:17)
Nec mirum, si in plateis et in foro rerum venalium pictus ariolus stultorum verberet nates et obtorto fuste dentes mordentium quatiat, cum venenata spurcaque doctrina Romae invenerit, quos induceret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION