라틴어 문장 검색

Innumerabilia sunt scripturis respersa divinis, quae gulam damnent et simplices cibos praebeant;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:1)
"Ad Hierusalem vero, quae respersa sanguine in campo invenitur erroris, in Ezechiel dicitur:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:20)
hoc vitio pauci admodum sunt qui caruerint, et ille est optimus, qui quasi in pulchro corpore rara naevorum sorde respergitur.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:27)
Merula flamen Dialis in Capitolio Iovis ipsius oculos venarum cruore respersit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 16:1)
Cum primum aurora respergit lumine terras
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 25:3)
quod, ut ait Plinius in naturali historia, de fimo turdelarum in certis arboribus nascitur:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 2053)
nam fimus, qui per agros iacitur, vulgo laetamen vocatur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 15)
pingvi fimo vel umido vel fertili.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 801)
'saturare' autem 'pudeat sola' id est non erubescas sterilem agrum fimo pingui saturare.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 802)
prae se undas volvit, vertices vi suscitat, ruit prolapsa, pelagus respergit reflat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 89:3)
Neque enim propinquum suum, maximi animi virum, P. Crassum, suapte interfectum manu neque conlegae sui, pontificis maximi, sanguine simulacrum Vestae respersum esse vidit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 10:3)
paene dicam, respersas manus sanguine paterno iudices videant oportet, si tantum facinus, tam immane, tam acerbum credituri sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 24장 3:3)
Nec intra rixam tumultus constitit, sed candelabrum etiam super mensam eversum et vasa omnia crystallina comminuit et oleo ferventi aliquot convivas respersit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 64:20)
Ego, scilicet homo prudentissimus, statim intellexi quid esset, et respiciens Agamemnonem mirabor inquam nisi omnia ista de fimo facta sunt aut certe de luto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:19)
Canes legatos olim misere ad Iovem Melioris vitae tempus oratum suae, Ut sese eriperet hominum contumeliis, Furfuribus sibi consparsum quod panem darent Fimoque turpi maximam explerent famem.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Canum legati ad Iovem.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION