라틴어 문장 검색

Volucrem esse Amorem fingit immitem deum mortalis error, armat et telis manus arcuque sacras, instruit saeva face genitumque credit Venere, Vulcano satum:
(세네카, 옥타비아 9:3)
et nunc animus quid ferat horret vis immitis violenta dei.
(세네카, 옥타비아 12:18)
Immitis etiam coniugi castae fuit:
(세네카, 파이드라 3:19)
exosus omne feminae nomen fugit, immitis annos caelibi vitae dicat, conubia vitat:
(세네카, 파이드라 3:23)
meus iste labor est aggredi iuvenem ferum mentemque saevam flectere immitis viri.
(세네카, 파이드라 4:13)
haec regna tenet puer immitis, spicula cuius sentit in imis pervius undis rex Nereidum flammamque nequit relevare mari.
(세네카, 파이드라 4:30)
testor immites deos,
(세네카, Troades 664:1)
ah quotiens pulchros vulsit regina capillos, molliaque immitis fixit in ora manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 159)
non minus immitis habuit Cornelia Parcas:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1110)
"immitis quotiens iterabitur ensis!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:112)
"vidi ego et immiti cupidum decurrere campo Hippomenes, nec sic meta pallebat in ipsa;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam37)
omnia questus, immitem Bromium, stagna invida et invida tela, primaevam visu platanum, cui longa propago innumeraeque manus et iturus in aethera vertex, deposuit iuxta vivamque adgessit harenam optatisque aspergit aquis et talia mandat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris18)
seseque videndo torsit et invidia mortemque amplexa iacenti iniecit nexu carpsitque immitis adunca ora verenda manu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati37)
immitem credas iussisse novercam.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis10)
huc ades et genium templis nascentibus infer, non te Lenia nocens nec pauperis arva Molorchi nec formidatus Nemees ager antraque poscunt Thracia nee Pharii polluta altaria regis, sed felix simplexque domus fraudumque malarum inscia et hospitibus superis dignissima sedes, pone truces arcus agmenque immite pharetrae et regum multo perfusum sanguine robur, instratumque umeris dimitte ingentibus hostem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis13)

SEARCH

MENU NAVIGATION