도구

도구

라틴어 문장 검색

Decimus ad eam accessit et ‘nōlī flēre, Scintilla,’ inquit;
(옥스포드 라틴 코스 3권, Scintilla dēspērat23)
Flaccus ad Scintillam accessit et cōnābātur eam cōnsōlārī.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Scintilla dēspērat35)
In prospectu habuimus ursinae frustum, de quo cum imprudens Scintilla gustasset, paene intestina sua vomu it;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 66:12)
Tune sudario manus tergens, quod in collo habebat, applicat se illi toro, in quo Scintilla Habinnae discumbebat uxor, osculataque plaudentem est te inquit videre?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:4)
Eo deinde perventum est, ut Fortunata armillas suas crassissimis detraheret lacertis Scintillaeque miranti ostenderet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:5)
Nec melior Scintilla, quae de cervice sua capsellam detraxit aureolam, quam Felicionem appellabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:12)
Composita ergo in gremio Scintillae incensissimam rubore faciem sudario abscondit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:22)
Interpellavit loquentem Scintilla et plane inquit non omnia artificia servi nequam narras.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:2)
Tu autem, Scintilla, noli zelotypa esse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:8)
Iam coeperat Fortunata velle saltare, iam Scintilla frequentius plaudebat quam loquebatur, cum Trimalchio Permitto inquit Philargyre et Cario, etsi prasinianus es famosus, dic et Menophilae, contubernali tuae, discumbat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:19)
Consternata est etiam Scintilla trepidantemque sinu suo texit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:22)
| Idem et Scintilla flens dixit ac per genium eius Gaium appellando rogare coepit, ut se frangeret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:3)
pars quoque, cum saxis pastores saxa feribant, scintillam subito prosiluisse ferunt;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권533)
Erubuere genae, totoque recanduit ore, utque solet ventis alimenta adsumere quaeque parva sub inducta latuit scintilla favilla crescere et in veteres agitata resurgere vires, sic iam lentus amor, iam quem languere putares, ut vidit iuvenem, specie praesentis inarsit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 5:3)
fundit opus natura suum, quo parvula anhelent vaseula vitalisque adsit scintilla coactis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3301)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION