라틴어 문장 검색

Interpellavit loquentem Scintilla et plane inquit non omnia artificia servi nequam narras.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:2)
Tu autem, Scintilla, noli zelotypa esse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:8)
Iam coeperat Fortunata velle saltare, iam Scintilla frequentius plaudebat quam loquebatur, cum Trimalchio Permitto inquit Philargyre et Cario, etsi prasinianus es famosus, dic et Menophilae, contubernali tuae, discumbat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:19)
Consternata est etiam Scintilla trepidantemque sinu suo texit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:22)
| Idem et Scintilla flens dixit ac per genium eius Gaium appellando rogare coepit, ut se frangeret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:3)
Quin istic pudibunda iaces, pars pessima nostri?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 747)
illa diu reticet pudibundaque celat amictu ora:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권532)
pars quoque, cum saxis pastores saxa feribant, scintillam subito prosiluisse ferunt;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권533)
" Spreta latet silvis pudibundaque frondibus ora protegit et solis ex illo vivit in antris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 42:19)
Nacta locum Procne sacrorum pignera demit oraque develat miserae pudibunda sororis amplexumque petit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 47:9)
Erubuere genae, totoque recanduit ore, utque solet ventis alimenta adsumere quaeque parva sub inducta latuit scintilla favilla crescere et in veteres agitata resurgere vires, sic iam lentus amor, iam quem languere putares, ut vidit iuvenem, specie praesentis inarsit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 5:3)
Protinus inpressa signat sua crimina gemma, quam tinxit lacrimis (linguam defecerat umor), deque suis unum famulis pudibunda vocavit et pavidum blandita "fer has, fidissime, nostro" - dixit, et adiecit longo post tempore "fratri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 47:2)
conataque saepe fateri saepe tenet vocem, pudibundaque vestibus ora texit et o dixit felicem coniuge matrem!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 44:4)
fundit opus natura suum, quo parvula anhelent vaseula vitalisque adsit scintilla coactis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3301)
nam si licenter diffluens potu et cibo ieiuna rite membra non coerceas, sequitur frequenti marcida oblectamine scintilla mentis ut tepescat nobilis, animusque pigris stertat in praecordiis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium4)

SEARCH

MENU NAVIGATION