도구

도구

라틴어 문장 검색

maledicam linguam indictum emendat silentium;
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 6:6)
Hoc ipsum, quod dicto, quod scribitur, quod relego, quod emendo, de vita mea trahitur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 19:4)
David, sancti et mansuetissimi viri, homicidium pariter et adulterium septem dierum emenda-vit fames.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:7)
Pro gemmis aut serico divinos codices amet, in quibus non auri et pellis Babyloniae vermiculata pictura, sed ad fidem placeat emendata et erudita distinctio.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 12:1)
Prudentis viri est ac prudentium feminarum dissimulare, immo emendare, quod in se intellegant, et indignari sibi magis quam mihi nee in monitorem maledicta congerere, qui, ut isdem teneatur criminibus, certe in eo melior est, quod sua ei mala non placent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 5:3)
Hoc est non me emendare, sed vitio tuo satisfacere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:41)
Damnationis hereticorum haec fuit principium, dum adducit testes, qui prius ab eis eruditi et postea ab heretico fuerant errore conecti, dum ostendit multitudinem deceptorum, dum inpia περι` ἀρχων͂ν ingerit volumina, quae emendata manu scorpii monstrantur, dum acciti frequentibus litteris heretici, ut se defenderent, venire non ausi sunt tantaque vis conscientiae fuit, ut magis absentes damnati quam praesentes co-argui maluerint.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 10:10)
et tamen uno semodio scobis haec emendat servulus unus:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV23)
Non solum Horus noster, gravis vir et ornatus, sed nec quisquam alius, ut aestimo, tam futilis posset esse iudicii, qui Romani anni sic ad unguem, ut aiunt, emendatum ordinem non probaret, cui maiorem gratiam et tenax memoria et luculenta oratio referentis adiecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 38:2)
petent ut excessum illum sine dilacione faciamus emendari.
(Magna Carta 63:4)
et cum fuerit emendatum intendent nobis sicut prius fecerunt.
(Magna Carta 63:6)
Non possunt nostros multae, Faustine, liturae Emendare iocos:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, X5)
Emendare meos, quos novit fama, libellos Et tibi permittis felicis carpere nugas, - Has, inquam, nugas, quibus aurem advertere totam Non aspernantur proceres urbisque forique, Quas et perpetui dignantur scrinia Sili Et repetit totiens facundo Regulus ore, Quique videt propius magni certamina Circi Laudat Aventinae vicinus Sura Dianae, Ipse etiam tanto dominus sub pondere rerum Non dedignatur bis terque revolvere Caesar.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXIV2)
Cogis me calamo manuque nostra Emendare meos, Pudens, libellos.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XI1)
Emendare cupis vitium deforme?
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XCIX4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION