도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum super invergens liquidi carchesia vini alteraque invergens tepidi carchesia lactis verba simul fudit terrenaque numina civit umbrarumque rogat rapta cum coniuge regem, ne properent artus anima fraudare senili.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:4)
Ipse quoque egreditur tardus gravitate senili Aeacus, et quae sit veniendi causa requirit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 42:3)
Credula res amor est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 66:4)
Inter opus monitusque genae maduere seniles, et patriae tremuere manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 22:6)
Pulvere canitiem genitor vultusque seniles foedat humi fusus spatiosumque increpat aevum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 52:3)
Hanc dominus spectans o qui pendentia parvo aera cibo celas, moderator harundinis, inquit sic mare compositum, sic sit tibi piscis in unda credulus et nullos, nisi fixus, sentiat hamos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 86:8)
Qui cum imploraret Ulixem vulnere tardus equi fessusque senilibus annis, proditus a socio est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 8:2)
Paruit Aeneas et formidabilis Orci vidit opes atavosque suos umbramque senilem magnanimi Anchisae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 18:1)
Inde senilis hiems tremulo venit horrida passu, aut spoliata suos, aut quos habet, alba capillos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 20:9)
ista decens facies longis vitiabitur annis, rugaque in antiqua fronte senilis erit, inicietque manum formae damnosa senectus, quae strepitum passu non faciente venit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 718)
quid inane caput, non credule, quassas?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3187)
ipsa coruscantis monitum sacra virgo ministri credidit atque ideo concepit credula Christum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3190)
piscis item sequitur calamum raptus acumine vulnifico, credula saucius ora cibo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum12)
oblita lactis iam vieto in pectore matris tetendit serus infans ubera, nec ante partu de senili effusus est quam praedicaret virginem plenam Deo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium15)
numquam oculos animumque levans rationis ad arcem rettulit, insulsum tenuit sed credulus usum, privatos celebrans agnorum sanguine divos, iamque domo egrediens, ut publica festa diesque et ludos stupuit celsa et Capitolia vidit laurigerosque deum templis adstare ministros ac Sacram resonare Viam mugitibus ante delubrum Romae (colitur nam sanguine et ipsa more deae, nomenque loci ceu numen habetur, atque urbis Venerisque pari se culmine tollunt templa, simul geminis adolentur tura deabus), vera ratus quaecumque fiant auctore senatu,1 contulit ad simulacra fidem dominosque putavit aetheris, horrifico qui stant ex ordine vultu.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권75)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION