라틴어 문장 검색

In sexto consequetur hos Terentius, Turpilius septimum, Trabea octavum optinet, Nono loco esse facile facio Luscium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXIV 2:9)
Quod erravit Cornelius Nepos, cum scripsit Ciceronem tres et viginti annos natum causam pro Sexto Roscio dixisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVIII 1:1)
Atque is tamen, in primo librorum quos de vita illius composuit, errasse videtur, cum eum scripsit tres et viginti annos natum primum causam iudicii publici egisse Sextumque Roscium parricidii reum defendisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVIII 3:1)
In qua re etiam Fenestellam errasse Pedianus Asconius animadvertit, quod eum scripserit sexto vicesimo aetatis anno pro Sex.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVIII 5:1)
Item in libro sexto hoc scriptum est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, IV 7:1)
Meminisse autem debebimus id vocabulum non a veteribus scriptoribus proprie, sed per quasdam translationes esse dictum, quae tamen ita sunt factae, ut ab ista de qua diximus proprietate non longe desciverint, sicut illud in sexto Vergilii:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, V 12:1)
Item in sexto Annali eiusdem verba haec sunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 7:1)
Sexta quaestio , cuiusmodi herba sit, quod Hesiodus in isto versu posuerit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 14:1)
SEXTUS CAECILIUS in disciplina iuris atque in legibus populi Romani noscendis interpretandisque scientia, usu auctoritateque inlustris fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 2:1)
Hoc ego verbum ξυνετοι` γα`ρ εἰσιν quaerens uno itidem verbo dicere, aliud non repperi quam quod est scriptum a M. Catone in sexta Origine:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, V 14:1)
Neque tamen propterea ullius reprehensionem aut censuram subierunt, cum nemo ullum ignominiae aut contumeliae genus in eum virum iniuriosum fuisse existimaret, qui propriis manis Henrici Sexti (principis innocentissimi) carnifex fuisset;
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 5:6)
quae, licet temporibus Henrici Quarti, Henrici Quinti, et aliquibus annis Henrici Sexti ex una parte, et Edwardi Quarti ex altera, lucidis intervallis et felicibus cessationibus gavisae essent, nihilominus perpetuo, veluti nubes procellosae, regno imminebant, novos motus et calamitates minantes.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 8:5)
Mortonum istum, paulo post diem suum obeunte Bourchiero, ad episcopatum Cantuariensem evexit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 22:6)
Etsi enim rex ad negotia sua tractanda consueverat episcoporum opera uti, quia cum magnis reditibus gauderent praemia sua secum portabant, attamen per gradus hoc facere amabat, ut primitias episcopatuum sibi accumularet quae per hanc graduum seriem multiplicabantur, licet enim tunc temporis reditus ille ex primitiis reditibus regiis non fuisset annexus, sed tributo papali cesserat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 22:8)
Sacerdos iste in cogitationem quandam malesanam incidit (dum sermones hominum avide imbiberet, et in episcopatum aliquem amplum se promotum iri speraret) ut adolescentulum illum ad filii secundi regis Edwardi (de quo opinio erat eum in turri fuisse trucidatum) personam induendam et similandum subornaret, et paulo post (nam inter rem agendam consilium suum quatenus ad personam mutavit) ad Edwardi Plantagenistae, tum in turri detenti, personam repraesentandam, et in omnibus quae ad fidem faciendam conducerent eum egregie instruxit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION