라틴어 문장 검색

Venit et agresti capitis Silvanus honore, florentis ferulas et grandia lilia quassans.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.24)
ipse nemus linquens patrium saltusque Lycaei, Pan, ovium custos, tua si tibi Maenala curae, adsis, o Tegeaee, favens, oleaeque Minerva inventrix, uncique puer monstrator aratri, et teneram ab radice ferens, Silvane, cupressum, dique deaeque omnes, studium quibus arva tueri, quique novas alitis non ullo semine fruges, quique satis largum caelo demittitis imbrem;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 1:7)
Fortunatus et ille, deos qui novit agrestis, panaque Silvanumque senem Nymphasque sorores:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 23:8)
Post, ubi nona suos Aurora ostenderit ortus, inferias Orphei Lethaea papavera mittes et nigram mactabis ovem lucumque revises:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 20:12)
Post, ubi nona suos Aurora induxerat ortus, inferias Orphei mittit lucumque revisit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 21:4)
Iuno et deorum quisquis amicior Afris inulta cesserat inpotens tellure victorum nepotes rettulit inferias Iugurthae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 16)
iam pastor umbras cum grege languido rivumque fessus quaerit et horidi dumeta Silvani, caretque ripa vagis taciturna ventis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 296)
Tellurem porco, Silvanum lacte piabant, floribus et vino Genium memorem brevis aevi, Fescennina per hunc inventa licentia morem versibus alternis opprobria rustica fudit, libertasque recurrentis accepta per annos lusit amabiliter, donec iam saevus apertam in rabiem coepit verti iocus et per honestas ire domos impune minax, doluere cruento dente lacessiti;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 152)
"vel cum decorum mitibus pomis caput Autumnus agris extulit, ut gaudet insitiva decerpens pira certantem et uvam purpurae, qua muneretur te, Priape, et te, pater Silvane, tutor finium."
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 23)
parum est illi capere patriam, nisi verterit, nisi Allobrogum in illam cohortes immiserit et trans Alpes accitus hostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debitas inferias Gallicis bustis duces Romanos persolverit.
(세네카, 행복론, Liber V 92:4)
mucrone pectus impium iusto patet cruorque sancto solvit inferias viro.
(세네카, 파이드라 16:44)
nunc solvo poenas, tunc tibi inferias dedi.
(세네카, Phoenissae 175:1)
Vt uero iussu Antonii inter duas manus positum in rostris caput conspectum est, quo totiens auditum erat loco, datae gemitu et fletu maximae uiri inferiae, nec ut solet uitam depositi in rostris corporis contio audiuit, sed ipsa narrauit.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 21:2)
quis iste mos est, quando in inferias homo est impensus hominis?
(세네카, Troades 311:1)
lucus erat felix hederoso conditus antro, multaque natiuis obstrepit arbor aquis, Siluani ramosa domus, quo dulcis ab aestu fistula poturas ire iubebat ouis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 42)

SEARCH

MENU NAVIGATION