도구

도구

라틴어 문장 검색

Quapropter tempus advenit ut denuo attendamus realitati una cum limitibus quos ipsa imponit, qui vicissim iuvare possunt progressum humanum et socialem salubriorem quidem fecundioremque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 154:2)
118. Haec condicio ducit nos ad constantem schizophreniam, quae tum exaltationem technocraticam, in aliis creaturis eorum bonum haud agnoscentem, complectitur, tum utique reactionem hominis omne peculiare bonum negantem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 156:1)
Ab homine exigi non potest studium in mundum, nisi eodem tempore eius cognitionis, voluntatis, libertatis et responsalitatis peculiares facultates agnoscuntur et extolluntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 156:7)
Cum christiana mens vindicat in hominem peculiare bonum supra ceteras creaturas, locum praebet aestimationi cuiusque personae humanae et hoc modo efficit ut alius agnoscatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:3)
Hac de causa ad congruam necessitudinem cum creato non est infirmanda socialis ratio hominis nec eius ratio transcendens, eius aperitio ad “Tu” divinum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:5)
Non loquimur solum de manuum opere vel de agro colendo, sed de qualibet industria quae aliquam comportet transformationem rerum, ab elaboratione inquisitionis socialis usque ad inceptum cuiusdam progressionis technologicae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 165:2)
“Homo enim totius vitae oeconomicae-socialis auctor, centrum et finis est”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 167:2)
Hanc ob rem, hodierni mundi realitas socialis, praeter definitas utilitates societatum bonis gignendis atque controversae rationis oeconomicae, postulat ut “pro omnibus promoveatur in primis propositum accedendi ad laborem eumque servandi”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 167:7)
Locorum imminutio operandi “negativum infert incursum in ordinem oeconomicum, per gradualem erosionem «patrimonii socialis», hoc est illius summae necessitudinum fiduciae, credibilitatis et observantiae legum, quae necessaria habentur ad quamlibet civilem consortionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:9)
130. In cogitatione philosophica et theologica creationis, quam demonstrare studuimus, clare animadvertitur personam humanam, sua cum peculiari ratione suaque scientia, non esse elementum externum qui ex toto excludi debeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 171:1)
Si artis cultor prohiberi non potest quominus vim suam effingendi exprimat, ne ii quidem impediri possunt quibus peculiares sunt facultates scientias promovendi et technologias, quorum facultates a Deo datae sunt aliorum iuvandorum gratia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 172:5)
Ad eiusmodi propositum assequendum opus est disputatione scientifica socialique quae responsalis sit et ampla, quaeque consideret omnes notitias quae praesto sint et res earum nomine appellare valeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:2)
137. Eo quod omnia inter se arte coniunguntur nec non quaestiones nostrae aetatis visionem postulant quae omnes aspectus mundani discriminis consideret, quasdam nunc proponimus de diversis aspectibus oecologiae integrae sententias quae liquido rationes humanas socialesque amplectatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 180:1)
I. OECOLOGIA AMBITALIS, OECONOMICA ET SOCIALIS
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 181:1)
139. Dum de “ambitu” loquimur, peculiari modo necessitudinem quandam significamus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION