라틴어 문장 검색

Fratris hoc tui mihi narravere lacrimae et intolerabiles per momenta singultus.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 8:4)
quid quaeris aliena solacia et ignes iam sopitos suscitas?
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 11:4)
Haeret vox et singultus intercipiunt verba dictantis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 12:2)
effice ut interea fera moenera militiai per maria ac terras omnis sopita quiescant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:9)
quod genus in somnis sopiti ubi cernimus alte exhalare vaporem altaria ferreque fumum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:4)
[et quoniam mentem sanari corpus ut aegrum et pariter mentem sanari corpus inani] denique cor, hominem cum vini vis penetravit acris et in venas discessit diditus ardor, consequitur gravitas membrorum, praepediuntur crura vacillanti, tardescit lingua, madet mens, nant oculi, clamor singultus iurgia gliscunt, et iam cetera de genere hoc quae cumque secuntur, cur ea sunt, nisi quod vehemens violentia vini conturbare animam consuevit corpore in ipso?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 12:14)
'tu quidem ut es leto sopitus, sic eris aevi quod super est cunctis privatus doloribus aegris;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 24:6)
nec sibi enim quisquam tum se vitamque requiret, cum pariter mens et corpus sopita quiescunt;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 24:13)
quorum unus Homerus sceptra potitus eadem aliis sopitus quietest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:7)
castoreoque gravi mulier sopita recumbit, et manibus nitidum teneris opus effluit ei, tempore eo si odoratast quo menstrua solvit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 25:10)
intolerabilibusque malis erat anxius angor adsidue comes et gemitu commixta querella, singultusque frequens noctem per saepe diemque corripere adsidue nervos et membra coactans dissoluebat eos, defessos ante, fatigans.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:9)
tussis sternutamentum singultus magno malo luitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 14:4)
item Mercurius hominum mentes vel oculos et excitat et sopit, ut ait poeta:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 22:2)
Tum vero ardentes oculi atque adtractus ab alto Spiritus, interdum gemitu gravis, imaque longo Ilia singultu tendunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:3)
Nam sicut in mari gubernatores vento suo, etiamsi nimius sit, contrahendo in minorem modum vela praetervolant, et flatum, cum est maior, coercent, sopitum vero excitare non possunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 30:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION