라틴어 문장 검색

"O mi fida comes dulcisque per omnia fomes, Munere cuius ego iam longo tempore dego, Actenus his largis quas ficubus arbore spargis, Atque tuis micis tecum refouebar amicis!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:8)
Dum sic audiret rata uulpes, hoc ut adiret, Sorde uolutabri se puluere sparsit et agri:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:13)
Cui liquidas pultes breuiter det ut inuida uulpes, Has super inmensum uas spargit et undique tensum;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXII. De uulpe et ibide 35:2)
Cum comperisset Mardochaeus omnia, quae acciderant, scidit vestimenta sua et indutus est sacco spargens cinerem capiti. Et in platea mediae civitatis voce magna et amara clamabat
(불가타 성경, 에스테르기, 4장1)
Lucem spargere coeperit,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VI 2:1)
Sparsas pedibus proterit escas,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 24:1)
Quo facto imperat pontem adversus hostem praevallari et, qua exitus navibus erat fornice exstructo, quo pons sustinebatur, lapidibus oppleri atque obstrui.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 19:7)
denique recordari debere, qua felicitate inter medias hostium classes oppletis non solum portibus, sed etiam litoribus omnes incolumes essent transportati.
(카이사르, 내란기, 3권 73:4)
Dixerat et sparsa diversi plebe feruntur exploratores.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:84)
hinc Mulciber ignes sparserat, hinc victa proruperat obice Nereus;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:23)
ille dedit fastos, ad quos Oriente relicto confugeret sparsum maculis servilibus aevum.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:79)
deteriore luto pravus quos edidit auctor, quem merito Grai perhibent Epimethea vates, et nihil aetherii sparsit per membra vigoris, hi pecudum ritu non impendentia vitant nec res ante vident;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:286)
pecudum strages passimque iuvenci semineces et adhuc infecta mapalia tabo sparsaque sanguineis pastorum funera campis.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:239)
sic armenta boum, vastis quae turbida silvis sparsit hiems, cantus ac sibila nota magistri certatim repetunt et avitae pascua vallis inque vicem se voce regunt gaudentque fideles reddere mugitus et, qua sonus attigit aurem, rara per obscuras adparent cornua frondes.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:153)
non talis Tyrias sparsisse iuvencus harenas dicitur, optatum quando revexit onus.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Descriptio armenti3)

SEARCH

MENU NAVIGATION