라틴어 문장 검색

absurdum igitur est dicere, cum homines bestiaeque hoc calore teneantur et propterea moveantur ac sentiant, mundum esse sine sensu, qui integro et libero et puro eodemque acerrimo et mobilissimo ardore teneatur, praesertim cum is ardor qui est mundi non agitatus ab alio neque externo pulsu sed per se ipse ac sua sponte moveatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 31:1)
quod quoniam absurdum est, et sapiens a principio mundus et deus habendus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 36:9)
Cum igitur aliorum animantium ortus in terra sit aliorum in aqua in aere aliorum, absurdum esse Aristoteli videtur in ea parte quae sit ad gignenda animantia aptissima animal gigni nullum putare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 42:1)
at id quidem absurdum est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 133:2)
in quo multa praeclare, illud absurde:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 75:2)
Nam illud quidem absurdum est, quod quidam dicunt, parenti se aut fratri nihil detracturos sui commodi causa, aliam rationem esse civium reliquorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 34:1)
quid autem tam absurdum, quam si domini iussu ita praeco praedicet:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 69:8)
sin plane abhorrebit et erit absurdus, ut se contineat aut ad aliud studium transferat, admonebo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 85:9)
mollis vox aut muliebris aut quasi extra modum absona atque absurda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 41:5)
Hinc discidium illud exstitit quasi linguae atque cordis, absurdum sane et inutile et reprehendendum, ut alii nos sapere, alii dicere docerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 61:1)
valde autem est absurdum ei contionem aut senatum aut ullum coetum hominum committere, cui nemo illorum, qui adsint, sanus, nemo civis, nemo liber esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 65:5)
nam et similibus utetur et contrariis et consequentibus quamquam uterque, tamen reus, nisi plane erit absurda causa, frequentius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 36장 5:4)
uterque id quod adver- sarius ex ambigue scripto intellegendum esse dicet aut absurdum aut inutile aut iniquum aut turpe esse defendet aut etiam discrepare cum ceteris scriptis vel aliorum vel maxime, si potuerit, eiusdem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:6)
Iuventutis vero exercitatio quam absurda in gymnasiis!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 11:3)
Potest enim quicquam esse absurdius quam, quo viae minus restet, eo plus viatici quaerere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 84:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION