라틴어 문장 검색

Et hii sunt quos poeta Eneidorum sexto Dei dilectos et ab ardente virtute sublimatos ad ethera deorumque filios vocat, quanquam figurate loquatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 53:2)
Hic medicus inclytus, tetanum, morbosque alios, ex cerebri aut nervorum turbamento oriundos, cortice Peruviano, mercurio dulci sexies sublimato, aliisque remediis corroborantibus sanare primus instituit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.184)
dulcia pomaet quoscumque feret cultus tibi fundus honoresante Larem gustet venerabilior Lare dives.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장8)
Semel percussa concutitur, iterum repetita quassatur, tertio vulnerata prosternitur et - O divinae potentiae sublimanda maiestas!
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 11:3)
PLURES anni sunt, quod super dormitione Blesillae Paulam, venerabilem feminam, recenti adhuc vulnere consolatus sum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 1:1)
Ille sacro crine venerabilis est, vinum et siceram non bibit, adhuc parvulus cum Deo sermocinatur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 3:12)
Huius armcitiis fruita est Paula venerabilis, in huius nutrita cubiculo Eustochium, virginitatis decus, ut facilis aestimatio sit, qualis magistra, ubi tales discipulae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 5:5)
Haec tibi, Marcella venerabilis, et haec tibi.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 14:2)
tam venerabile erat praecedere quattuor annis, primaque par adeo sacrae lanugo senectae.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII21)
separat hoc nos a grege mutorum, atque ideo venerabile soli sortiti ingenium divinorumque capaces atque exercendis pariendisque artibus apti sensum a caelesti demissum traximus arce, cuius egent prona et terram spectantia.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV54)
Apud poetam nostrum, inquit, tantam scientiam iuris auguralis invenio, ut, si aliarum disciplinarum doctrina destitueretur, haec illum vel sola professio sublimaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 17:2)
Vates iste venerabilis varie modo verba modo sensus figurando multum Latinitati leporis adiecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 2:2)
Quam enim harum dixerim minus esse venerabilem?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 5:4)
Servius his dictis venerabiliter adsensus obticuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 10:1)
Sciatis nos intuitu Dei et pro salute anime nostre et omnium antecessorum et heredum nostrorum ad honorem Dei et exaltacionem sancte Ecclesie, et emendacionem regi nostri, per consilium venerabilium patrum nostrorum, Stephani Cantuariensis archiepsicopi, tocius Anglie primatis et sancte Romane ecclesie cardinalis, Henrici Dublinensis archiepiscopi, Willelmi Londoniensis, Petri Wintoniensis, Joscelini Bathoniensis et Glastoniensis, Hugonis Lincolniensis, Walteri Wygorniensis, Willelmi Coventriensis, et Benedicti Roffensis, episcoporum;
(Magna Carta 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION