라틴어 문장 검색

"Ita eorum vana et demens superstitio sceleribus gloriatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 9장 1:5)
"Unde autem vel quis ille aut ubi deus unicus, solitarius, destitutus, quem non gens libera, non regna, non saltem Romana superstitio noverunt?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 10장 1:5)
"' Mea quoque opinione quae sunt dubia, ut sunt, relinquenda sunt, nec, tot ac tantis viris deliberantibus, temere et audaciter in alteram partem ferenda sententia est, ne aut anilis inducatur superstitio aut omnis religio destruatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 13장 1:12)
"Sic in auro et argento avaritia consecrata est, sic statuarum inanium consignata forma, sic nata Romana superstitio."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 22장 1:19)
"At tamen ista ipsa superstitio Romanis dedit, auxit, fundavit imperium, cum non tam virtute quam religione et pietate pollerent."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 25장 1:1)
"haec alumna urbis istius superstitio, morbi et malae valetudines!"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 25장 1:23)
"Sed Iudaeis nihil profuit,quod unum et ipsi deum aris atque templis maxima superstitione coluerunt."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 33장 1:7)
"cohibeatur superstitio, impietas expietur, vera religio reservetur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 38장 1:18)
in obsequio autem, quoniam Terentiano verbo lubenter , comitas adsit, assentatio vitiorum adiutrix procul amoveatur, quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:6)
ut igitur et monere et moneri proprium est verae amicitiae, et alterum libere facere, non aspere, alterum patienter accipere, non repugnanter, sic habendum est nullam in amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem blanditiam assentationem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 116:1)
multi autem Gnathonum similes, cum sint loco fortuna fama superiores, quorum est assentatio molesta, cum ad vanitatem accessit auctoritas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 119:1)
quamquam ista assentatio, quamvis perniciosa sit, nocere tamen nemini potest nisi ei, qui eam recipit atque ea delectatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 123:3)
hos delectat assentatio, his fictus ad ipsorum voluntatem sermo cum adhibetur, orationem illam vanam testimonium esse laudum suarum putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:5)
nec parasitorum in comoediis assentatio faceta nobis videretur, nisi essent milites gloriosi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:7)
quam ob rem, quamquam blanda ista vanitas apud eos valet, qui ipsi illam adlectant et invitant, tamen etiam graviores constantioresque admonendi sunt, ut animadvertant ne callida assentatione capiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 125:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION