도구

도구

라틴어 문장 검색

urnae ossa inodora dabit, seu spirent cinnama surdum seu ceraso peccent casiae, nescire paratus:
(페르시우스, 풍자, satire 619)
Nec se solum intra verba continuit, sed lorum de pera solvit et me coepit non perfunctorie verberare, adiectis etiam petulantibus dictis:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 11:4)
Et me quidem pueri tanquam insanum imitatione petulantissima deriserunt, ilium autem frequentia ingene circumvenit cum plausu et admiratione timidissima.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 92:12)
Ipse Paris, dearum litigantium iudex, si hanc in compa ratione vidisset tam petulantibus oculis, et Helenen huic donasset et deas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 138:7)
Illae timore posito certatim adnatant Lignumque supera turba petulans insilit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ranae regem petierunt.7)
Aesopo quidam petulans lapidem impegerat.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Aesopus et petulans.2)
Eunuchus litigabat cum quodam improbo, Qui super obscena dicta et petulans iurgium Damnum insectatus est amissi corporis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Eunuchus ad improbum.1)
Ex quibus tamen si non nulla tibi petulantiora paulo videbuntur, erit eruditionis tuae cogitare summos illos et gravissimos viros qui talia scripserunt non modo lascivia rerum, sed ne verbis quidem nudis abstinuisse;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 14 4:1)
Hunc duo aut tres, ut sibi et paucis videntur, diserti surdis mutisque similes audiebant.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 17 2:1)
Quia nequaquam me ut inexspectatum festivumve delectat, si quid molle a cinaedo, petulans a scurra, stultum a morione profertur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 17 2:4)
Si satis es raptae, Borea, memor Orithyiae, Huc ades et surdas flamine tunde foris!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 648)
Surda sit oranti tua ianua, laxa ferenti;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 866)
Nec, siquem falles, tu periurare timeto - Commodat in lusus numina surda Venus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 872)
Huc levibus cornix pinnis delapsa per auras Venit et in viridi garrula sedit humo, Terque bovis niveae petulanti pectora rostro Fodit et albentis abstulit ore iubas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 510)
Illa graves potuit quercus adamantaque durum Surdaque blanditiis saxa movere suis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 739)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION