라틴어 문장 검색

Sed tamen, quamvis fides creverit, abundat iniquitas, refrigescit charitas.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 12장 3:2)
Contraria sunt autem praesentibus futura, et temporalibus aeterna.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 12장 4:32)
quomodo diabolicis tentationibus resistendum, et a quo etiam temporalia expetenda, quamque illa improbis noxia sint, docet;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 1:2)
IV, 10), a quo aeterna accipias, non temporalia.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 3:29)
II, 1), hoc est, pro toto corpore, pro membris omnibus matris tuae, in quo mutuae charitatis est insigne.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 8:2)
Unde votis et pura conscientia et spiritu charitatis adhaereamus Deo nostro, et divinum nobis conciliemus favorem:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 2장 4:20)
Ipse etiam si aliis profuturum sciat, studiis augetur, eaque gratia connectit populos, accumulat charitatem civium, urbium gloriam.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 3장 4:6)
in signo posito super eodem divina clementia declaratur, sicut et in eo Caini dementia, quod mortem temporalem plus timuerit, quam aeternam.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 10장 1:3)
Mandatur ergo ut amico, mandatur ut ei qui valida charitate, sobrio consilio ea quae mandata sunt, exsequatur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 13장 7:10)
Ubi ergo charitas, ibi senioris nomine de quo pendent caeteri, domus omnis significatur:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 16장 2:8)
Fructus autem spiritus, charitas, gaudium, pax, patientia, bonitas.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 29장 3:8)
Propterea insipientiae defensores videntur, qui virtutis amatorem prosperorum munere esse fraudatum, qui omne bonum temporalibus magis quam perpetuis aestimandum putant.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 30장 3:15)
Quando enim mens magis sobria est, quam tunc quando naturam omnium rerum, temporumque praesentium et futurorum ita spectat negotia, ut nulla in eo temporalis titubantia ebrietatis appareat?
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 31장 4:18)
Simili modo et Lupus Centulli Wasco, qui cum Berengario Tolosae et Warino Arverni comite eodem anno proelio conflixit, - in quo et fratrem Garsandum singularis amentiae hominem amisit et ipse, nisi sibi fugiendo consuleret, prope interitum fuit, - cum in conspectum imperatoris venisset ac de perfidia, cuius a memoratis comitibus inmane accusabatur, se purgare non potuisset, et ipse temporali est exilio deportatus.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 819 251:1)
Deiecto itaque et quassanti capite ac demussata temporali contumelia durissimo casui meo serviens ad equum illum vectorem meum probissimum in stabulum concedo, ubi alium etiam Milonis quondam hospitis mei asinum stabulantem inveni;
(아풀레이우스, 변신, 3권 23:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION