도구

도구

라틴어 문장 검색

subit ille, nec ignes sentit anhelatos (tantum medicamina possunt), pendulaque audaci mulcet palearia dextra, suppositosque iugo pondus grave cogit aratri ducere et insuetum ferro proscindere campum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:9)
Lenis adhuc somnus placidis Erysichthona pennis mulcebat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 85:1)
Isque metu vacuus naturalique pavore deposito celebrare domos mulcendaque colla quamlibet ignotis manibus praebere solebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 14:6)
Aut, mea si vestras mulcebunt carmina mentes, desit in hac mihi parte fides, nec credite factum, vel, si credetis, facti quoque credite poenam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:3)
titubantem annisque meroque ruricolae cepere Phryges vinctumque coronis ad regem duxere Midan, cui Thracius Orpheus orgia tradiderat cum Cecropio Eumolpo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:4)
"Somne, quies rerum, placidissime, Somne, deorum, pax animi, quem cura fugit, qui corpora duris fessa ministeriis mulces reparasque labori, somnia, quae veras aequent imitantia formas, Herculea Trachine iube sub imagine regis Alcyonen adeant simulacraque naufraga fingant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 70:1)
tutus eo monitisque simul caelestibus intrat ille domum Circes, et ad insidiosa vocatus pocula, conantem virga mulcere capillos reppulit et stricto pavidam deterruit ense.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 36:2)
silvas et saxa movere et mulcere feras et flumina longa morari ore suo volucresque vagas retinere solebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 42:9)
quem quicumque parum moderato gutture traxit, haud aliter titubat, quam si mera vina bibisset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:6)
nec liber indicium est animi, sed honesta voluntas plurima mulcendis auribus apta ferens.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1163)
" haec ubi sum furtim lingua titubante locutus, qui mihi monstraret, vix fuit unus, iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 113)
fessus ubi incubuit baculo saxove resedit pastor, harundineo carmine mulcet oves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 16)
credentes nam Christus adit, dubitabile pectus sub titubante fide refugo contemnit honore, virginitas et prompta fides Christum bibit alvo cordis et intactis condit paritura latebris, crede quod emissus solio Patris angelus infit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3191)
sed quid ego haec autem titubanti voce retexo, indignus qui sancta canam?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3245)
et quod tam modicum est ut certa sede locetur iam titubare potest;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3289)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION