라틴어 문장 검색

Persius hic permagna negotia dives habebatClazomenis et iam litis cum Rege molestas,durus homo atque odio qui posset vincere Regem, confidens, tumidus, adeo sermonis amari,Sisennas, Barros ut equis praecurreret albis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 07장2)
cum prudens scelus ob titulos admittis inanis,stas animo et purum est vitio tibi cum tumidum est cor?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장149)
crescentem tumidis infla sermonibus utrem.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장70)
Hortaris, ut tumida malo vela suspendam, rudentes explicem, clavum regam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 2:7)
"iratusque Chremes tumido desaeviet ore."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 2:5)
hispida membra quidem et durae per bracchia saetae promittunt atrocem animum, sed podice levi caeduntur tumidae medico ridente mariscae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II6)
quis tumidum guttur miratur in Alpibus, aut quis in Meroe crasso maiorem infante mamillam?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII61)
grande operae pretium est, ut tenso folle reverti inde domum possis tumidaque superbus aluta.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV97)
Commoda tractemus primum communia, quorum haut minimum illud erit, ne te pulsare togatus audeat, immo etsi pulsetur, dissimulet nec audeat excussos praetori ostendere dentes et nigram in facie tumidis livoribus offam atque oculum medico nil promittente relictum.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XVI3)
Nova quippe pax, necdum adsuetae frenis servitutis tumidae gentium inflataeque cervices ab inposito nuper iugo resiliebant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 13:1)
sin ita sinceris membris ablata profugit, ut nullas partis in corpore liquerit ex se, unde cadavera rancenti iam viscere vermes expirant atque unde animantum copia tanta exos et exanguis tumidos perfluctuat artus?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 18:4)
nec refert quicquam quo victu corpus alatur, dum modo quod capias concoctum didere possis artubus et stomachi tumidum servare tenorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:7)
Qualis ubi in lucem coluber mala gramina pastus, Frigida sub terra tumidum quem bruma tegebat, Nunc positis novus exuviis nitidusque iuventa, Lubrica convolvit sublato pectore terga Arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 12:1)
Cum Pindari carmen quod de natura atque flagrantia montis Aetnae conpositum est aemulari vellet, eiusmodi sententias et verba molitus est, ut Pindaro quoque ipso, qui nimis opima et pingui facundia existimatus est, insolentior hoc quidem in loco tumidiorque sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 8:1)
cumque a praesentibus quaereretur, cur eum alienae manui et digito, et non huic gestamini deputatis potius insereret, ostendit manum laevam ex vulnere tumidiorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION