라틴어 문장 검색

21] plenus nequitia illum nunquam antea se vidisse dicebat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:8)
Ille vero qui pecuniamcelaverat, plenus nequitia ac mala arte, ut vidit hominem venientem cuipecuniam celaverat, timens ne, si pecuniam requireret, alius qui adducebatsuam pecuniam non committeret, contra eum ita dicendo perrexit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:42)
Dives autem plenus nequitiae ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:15)
Deus tamen qui illumet illius subditos de eadem et non de diversa materia creavit, eius immoderatamdiu passus nequitiam multimodis correptionibus ut converteretur admonuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:18)
quia non vidit haec mala quae fiunt in hoc mundo, nec in has venit tenebras, nec in vanitate ambulavit saeculi;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 3:9)
Omnia quae sunt jam fuerunt, et nihil sub sole est novum, sed omnia vanitas.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 4:13)
Solus enim fuit qui non est captus saeculi hujus vanitate et carnali tumore;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 3장 2:13)
Vitiorum succincta comitatu et quodam nequitiarum choro circumfusa, dux criminum, talibus verborum machinis murum mentis aggreditur humanae:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 4장 4:5)
Sed non ante illum interfecisset Aegyptium hominem, nisi prius in se nequitiae spiritalis Aegyptium interemisset, et abdicasset se regalium luxu honorum, majus patrimonium aestimans thesauris Aegypti opprobrium Christi.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 4장 3:10)
nisi ut et vitio auctoris deformaretur haereditas, et auctor filii nequitia gravaretur?
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 30장 2:7)
Et pater igitur in filio, et in patre filius redarguuntur, habentes stultitiae, nequitiae, impietatis quoque commune consortium.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 30장 2:8)
Accedebant enim eius asperitati, ubi esse amplitudo imperii dicebatur, et iracundiae suspicionumque vanitati, proximorum blanditiae, exaggerantium incidentia, et dolere impendio simulantium, si principis petitur vita, a cuius salute velut filo pendere statum orbis terrarum fictis vocibus exclamabant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 5장 4:1)
Huic uxor erat Assyria nomine, nec taciturna nec prudens, quae eo ad expeditionem profecto, et multiplici metu suspenso, ob ea quae meminerat sibi praedicta, perculsa vanitate muliebri, ancilla asscita notarum perita, quam e patrimonio Silvani possederat, ad maritum scripsit intempestive, velut flens obtestans ne post obitum Constanti propinquantem, in imperium ipse ut sperabat admissus, despecta se anteponeret Eusebiae matrimonium tune reginae, decore corporis inter multas feminas excellentis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 3장 2:1)
Vanitatis autem eius exemplum, ne latius evagemur, hoc unum sufficiet poni, leve quidem, sed cavendum iudicibus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 3장 7:1)
Dehinc solita vanitate Licinius Martinianum sibi Caesarem fecit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION