라틴어 문장 검색

tum, si quis cominus ales Congredi, et immixtae auderet se credere pugnae, Miles atrox aderat, sumptisque feroculus armis Sternit humi volucrem moribundam, humerisque reportat Ingentem praedam;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 4:2)
Sparsa jacent juncis transfixa, hic gutture rauco Rana dolet, pedibusque abscisso poplite ternis Reptat humi, solitis nec sese saltibus effert Jamque dies Pygrmaeo aderat, quo tempore caesi Poenituit foetus, intactaque maluit ova.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 6:1)
omnesque simul, quas Strymonis unda, Aut stagnum Mareotidis, imi aut uda Caystri Prata tenent, adsunt;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 6:3)
Ecce adsum, habens aures ad tua verba suspensas;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:33)
"Quo circa amici", ut ait Tullius, "et absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles valent;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:14)
Huic ergo osculo assuefacta mens et a Christo totam hanc dulcedinem adesse non ambigens, quasi se cum reputans et dicens:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:20)
Num adest Galterus?
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:40)
Sed quia utrique adsumus, promissi tui non immemores, otio huic non simus ingrati.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:7)
Cellerarius adest, cui si concedatur ingressus, non erit tibi facultas ulterius procedendi.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:11)
virtutem in propria sua sede complectens, caetera omnia quasi extra eum posita, nec multum probans si adsint, nec si absint requirens.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:5)
Si autem unus adesset quem aeque ut te ipsum diligeres, a quo te similiter diligi non dubitares, nonne omnia quae prius videbantur amara, dulcia redderentur et sapida?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:29)
cunctatio semper absit, studium semper assit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 1:2)
Sunt tamen alia in spiritali amore beneficia, quibus et adesse sibi, et prodesse possunt amici.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:1)
In obsequiis vero vel blanditiis, suavis quaedam et honesta affabilitas assit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:11)
et cui in exteriori adversitate debet adesse, his quae sunt adversa spiritui, multo magis festinet occurrere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:41)

SEARCH

MENU NAVIGATION