라틴어 문장 검색

illi inprudentes ipsi sibi saepe venenum vergebant, nunc dant [aliis] sollertius ipsi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 34:8)
Sed cum is numerus neque solis cursui neque lunae ra­tionibus conveniret, nonnumquam usu veniebat ut frigus anni aestivis mensibus et contra calor hiemalibus proveniret:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 39:1)
Hae autem aetatum diversitates ad solem referuntur, ut parvulus videatur hiemali solstitio, qualem Aegyptii proferunt ex adyto die certa, quod tunc brevissimo die veluti parvus et infans videatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:1)
inferi autem nomen soli datur, cum in inferiore hemisphaerio, id est hiemalibus signis, cursum suum peragit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 10:4)
Ab apro autem tradunt interemptum Adonin, hiemis imaginem in hoc animali fingentes, quod aper hispidus et asper gaudet locis humidis lutosis pruinaque contectis, proprieque hiemali fructu pascitur, glande:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 4:1)
quae imago, praeter quod lugentis est, ut diximus, deae, terrae quoque hiemalis est, quo tempore obnupta nubibus sole viduata stupet, fontesque veluti terrae oculi uberius manant, agrique interim suo cultu vidui maestam faciem sui monstrant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:2)
Annum agebat tricesimum et octavum, tempus aetatis, si mens sana superesset, vergentis in senium:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 2:1)
Sed neque in Arctoo sedem tibi legeris orbe, Nec polus aversi calidus qua vergitur Austri;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:12)
alter, vergentibus annis In senium, longoque togae tranquillior usu, Dedidicit iam pace ducem;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:62)
Non senis extremum piguit vergentibus annis Praecipitasse diem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:29)
Hinc late patet omne fretum, seu vela ferantur In portus, Corcyra, tuos, seu laeva petatur Illyris Ionias vergens Epidamnos in undas Huc fuga nautarum, cum totas Hadria vires Movit, et in nubes abiere Ceraunia, quumque Spumoso Calaber perfunditur aequore Sason.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 6:54)
Terra quoque immoti concussit ponderis axem, Et medium vergens nisu titubavit in orbem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:39)
Ast ego curarum, proceres, arcana mearum Expromam, mentisque meae quo pondera vergant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 3:37)
Libycae quod fertile terrae est, Vergit in occasus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:6)
Et gravis in geminum vergens caput Amphisbaena:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 7:56)

SEARCH

MENU NAVIGATION