라틴어 문장 검색

quae cruentata antea caede honesti atque innocentis viri silebatur, eadem nunc crebro usurpatur, postea quam latronis et parricidae sanguine imbuta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 7장 2:2)
erit, erit illud profecto tempus et inlucescet ille aliquando dies, cum tu salvis, ut spero, rebus tuis, sed fortasse motu aliquo communium temporum, qui quam crebro accidat experti scire debemus, et amicissimi benevolentiam et gravissimi hominis fidem et unius post homines natos fortissimi viri magnitudinem animi desideres.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 26장 1:2)
datur etiam venia concinnitati sententiarum et arguti certique et circumscripti verborum ambitus conceduntur, de industriaque non ex insidiis sed aperte ac palam elaboratur, ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, ut crebro conferantur pugnantia comparenturque contraria et ut pariter extrema terminentur eundemque referant in cadendo sonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 12장 1:1)
an ego Homero, Ennio, reliquis poetis et maxime tragicis concederem ut ne omnibus locis eadem contentione uterentur crebroque mutarent, non numquam etiam ad cotidianum genus sermonis accederent:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 31장 1:1)
Proinde hoc domi hoc foris hoc in omni vitae genere teneamus, ut nobis implacabiles simus, exorabiles istis etiam qui dare veniam nisi sibi nesciunt, mandemusque memoriae quod vir mitissimus et ob hoc quoque maximus Thrasea crebro dicere solebat:
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 22 3:1)
Scortari crebro nolunt;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 283)
nolunt crebro convivarier:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 284)
An, quia ruri crebro esse soleo, nescire arbitramini Quo quisque pacto hic vitam vestrarum exigat?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 134)
Vereor, si clamorem eius hic crebro audiat, Ne parturire intelligat:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 351)
Veianius armis Herculis ad postem fixis latet abditus agro, ne populum extrema totiens exoret harena, est mihi purgatam crebro qui personet aurem:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 13)
tum, id quod Graeci frequentissime faciunt, crebro digitorum labiorumque motu commentari, dare , pedem alterum longe proferre, partem togae sinistra tenere, stare diductum vel rigidum vel supinum vel incurvum vel humeris, ut luctaturi solent, ad occipitium ductis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 307:2)
nec crebro illis minatur (contundet enim animos et, quid- quid est indolis, comminuetur trepidatione degeneri) nec licentiam vagandi errandique passim concedit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 102:2)
Scito ergo omnem condicionem versabilem esse et quicquid in ullum incurrit posse in te quoque incurrere.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 106:1)
Praebeo me non aliter quam rupes aliqua mari destituta, quam fluctus non desinunt, undecumque moti sunt, verberare, nec ideo aut loco eam movent aut per tot aetates crebro incursu suo consumunt.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 149:1)
si Prusiani (sic fundus alter nuncupabatur), Tonantium cum fratribus, lectissimos aequaevorum nobilium principes, stratis suis eiciebamus, quia nec facile crebro cubilium nostrorum instrumenta circumferebantur, excusso torpore meridiano paulisper equitabamus, quo facilius pectora marcida cibis cenatoriae fami exacueremus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Donido suo salutem 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION