라틴어 문장 검색

Et visio vespere et mane, quae dicta est, vera est; tu ergo signa visionem, quia post dies multos erit ".
내가 설명한 저녁과 아침의 환상은 진실이다. 그러나 아직 멀었으니 너는 이 환시를 봉인해 두어라.” (불가타 성경, 다니엘서, 8장26)
Vidi in visione, et factum est, dum viderem, eram in Susis castro, quod est in Elam provincia; vidi autem in visione esse me super rivum Ulai.
나는 환시 속에서 앞을 보고 있었다. 그렇게 보고 있는데, 내가 엘람 지방의 수사 성에 있는 것이었다. 나는 울라이 강 가에 있었다. (불가타 성경, 다니엘서, 8장2)
" Cum venerimus tenebimus, et jam visio erit, non fides;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:68)
V. Tenet igitur Christianae fidei religio unum solummodo Deum esse, ac nullo modo plures esse deos, unum omnium dominum, unum creatorem, unum principium, unum lumen, unum bonum, unum immensum, unum omnipotentem, unum aeternum, unam substantiam, sive essentiam incommutabilem penitus ac simplicem, cui nec partes aliquae, nec aliquid quod ipsa non fuerit, possit inesse, ac per omnia solam praedicat, ac credit unitatem, excepto quod ad personarum pertinet multitudinem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 5:1)
Cum autem unaquaeque persona harum sit Deus aut Dominus sive Creator, nec una persona sit altera;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:27)
non tamen ideo plures dii vel domini sunt, sive creatores, sicut plures sunt personae.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:28)
quaedam tam divisim quam conjunctim de eis aeque dicuntur, ut Deus, Dominus, Creator, omnipotens, sapientia, virtus, justitia, etc. Solum vero hoc nomen quod est persona pluraliter proferimus, cum videlicet plures proferimus personas, non deos aut dominos nec ullam in caeteris pluralitatem recipiamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 7:3)
In Deo quidem creatore Patrem insinuans, hoc est divinam commemorans potentiam, per quam creari omnia de nihilo potuerit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:8)
Visio quam locutus est vir cum quo est Deus, et quae Deo secum morante confortatus, ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:41)
Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium, et qui creavit me requievit in tabernaculo meo, et dixit mihi:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:52)
Verbum itaque illud quo coeli firmati sunt, et ideo prius est his quos constituit, creatum non est, imo creator ipse qui Deus, quo coeli firmati sunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 25:9)
Quem etiam Eliud in libro Job confitetur creatorem dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 27:3)
Sicut laus operis in artificem retorquet laudem, ita et rerum Creator per creaturam suam laudatur, et quanto sit excellentior ex ipsa operis conditione monstratur. Item:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:47)
Unus est Altissimus Creator omnipotens et Dominus Deus, ipse creavit illam in Spiritu sancto, et effudit illam super omnia opera sua (ibid.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:7)
Quid itaque mirum cum in verbis quoque ecclesiasticorum ac sanctorum doctorum nonnulla tam abusive proferantur, ad generationem Verbi demonstrandam, ut Deus Pater auctor esse Filii sui, et eum procreasse, vel Filius ab eo procreatus, vel ejus dicatur effectus esse, secundum id videlicet quod ab eo est genitus potius quam creatus vel factus, et ille tantum genitor potius quam creator vel auctor.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION