도구

도구

라틴어 문장 검색

Nec procul afuerunt telluris margine summae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 6:2)
Non Chaonis afuit arbor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 12:4)
Si tamen admissum sinit hoc natura videri, gentibus Ismariis et nostro gratulor orbi, gratulor huic terrae, quod abest regionibus illis, quae tantum genuere nefas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:4)
Hunc adsueta cohors satyri bacchaeque frequentant, at Silenus abest:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:3)
Iam potes Alcyone securus abesse relicta?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 51:5)
renovat lectusque locusque Alcyonae lacrimas et, quae pars, admonet, absit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 54:6)
et cum desideret unam, gaudet abesse tamen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 61:5)
postquam paulum appulit unda, et, quamvis aberat, corpus tamen esse liquebat, qui foret, ignorans, quia naufragus, omine mota est et, tamquam ignoto lacrimam daret, "heu!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:5)
Orbe locus medio est inter terrasque fretumque caelestesque plagas, triplicis confinia mundi, unde quod est usquam, quamvis regionibus absit, inspicitur, penetratque cavas vox omnis ad aures.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 7:1)
"Nate dea, nam te fama praenovimus," inquit ille "quid a nobis vulnus miraris abesse?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 12:1)
neque abest facundis gratia dictis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 12:2)
Tum quoque cantato densetur carmine caelum, et nebulas exhalat humus, caecisque vagantur limitibus comites, et abest custodia regis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 45:5)
si tamen acta deos numquam mortalia fallunt, a culpa facinus scitis abesse mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 256)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
nec mihi Dulichium domus est Ithaceve Samosve, poena quibus non est grandis abesse locis, sed quae de septem totum circumspicit orbem montibus, imperii Roma deumque locus, illi corpus erat durum patiensque laborum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 525)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION