도구

도구

라틴어 문장 검색

At Hamilcar, posteaquam mare transiit in Hispaniamque venit, magnas res secunda gessit fortuna:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 4장 1:1)
has praesentibus principibus deponit in templo Dianae, simulans se suas fortunas illorum fidei credere.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 9장 3:3)
huius belli gesta multi memoriae prodiderunt, sed ex eis duo, qui cum eo in castris fuerunt simulque vixerunt, quamdiu fortuna passa est, Silenus et Sosylus Lacedaemonius.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 13장 3:1)
ac ne illa peregrinatio detrimentum aliquod afferret rei familiari, eodem magnam partem fortunarum traiecit suarum.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 2장 3:1)
igitur primum illud munus fortunae, quod in ea urbe natus est, in qua domicilium orbis terrarum esset imperii, ut eandem et patriam haberet et domum;
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 3장 3:1)
Conversa subito fortuna est.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 10장 1:1)
itaque ad adventum imperatorum de foro decesserat, timens proscriptionem, latebatque apud P. Volumnium, cui, ut ostendimus, paulo ante opem tulerat (tanta varietas iis temporibus fuit fortunae, ut modo hi, modo illi in summo essent aut fastigio aut periculo), habebatque secum Q. Gellium Canum, aequalem simillimumque sui.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 10장 2:1)
sic Atticus in summo timore non solum sibi, sed etiam ei, quem carissimum habebat, praesidio fuit [neque enim suae solum a quoquam auxilium petiit salutis, sed coniuncti], ut appareret nullam seiunctam sibi ab eo velle fortunam.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 10장 5:1)
quin etiam post proelium Philippense interitumque C. Cassii et M. Bruti L. Iulium Mocillam praetorium et filium eius Aulumque Torquatum ceterosque pari fortuna perculsos instituit tueri atque ex Epiro iis omnia Samothraciam supportari iussit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 11장 2:1)
Sui cuique mores fingunt fortunam hominibus.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 11장 6:2)
neque tamen ille prius fortunam quam se ipse finxit, qui cavit ne qua in re iure plecteretur.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 11장 6:3)
cum tanta pecuniae facta esset accessio, nihil de cottidiano cultu mutavit, nihil de vitae consuetudine, tantaque usus est moderatione, ut neque in sestertio viciens, quod a patre acceperat, parum se splendide gesserit neque in sestertio centiens affluentius vixerit, quam instituerat, parique fastigio steterit in utraque fortuna.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 14장 2:1)
namque hic contentus ordine equestri, quo erat ortus, in affinitatem pervenit imperatoris divi filii, cum iam ante familiaritatem eius esset consecutus nulla alia re quam elegantia vitae, qua ceteros ceperat principes civitatis dignitate pari, fortuna humiliores.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 19장 2:1)
tanta enim prosperitas Caesarem est consecuta, ut nihil ei non tribuerit fortuna, quod cuiquam ante detulerat, et conciliarit, quod nemo adhuc civis Romanus quivit consequi.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 19장 3:1)
extremam senectutem non minus dignitate quam gratia fortunaque crevisset (multas enim hereditates nulla alia re quam bonitate consecutus est) tantaque prosperitate usus esset valetudinis ut annis triginta medicina non indiguisset, nactus est morbum, quem initio et ipse et medici contempserunt:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 21장 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION