라틴어 문장 검색

ratio ipsa coget et ex aeternitate quaedam esse vera, et ea non esse nexa causis aeternis et a fati necessitate esse libera.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 55:6)
dum autem verbis utitur suis, delabitur in eas difficultates, ut necessitatem fati confirmet invitus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 57:2)
Eas enim veteres illi, quibus omnia fato fieri videbantur, vi effici et necessitate dicebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 58:2)
Si omnia fato fiunt, omnia fiunt causa antecedente, et, si adpetitus, illa etiam, quae adpetitum sequuntur, ergo etiam adsensiones;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 58:4)
Quod cum vitiosum sit, probabiliter concludi putant non omnia fato fieri, quaecumque fiant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 58:9)
Chrysippus autem cum et necessitatem inprobaret et nihil vellet sine praepositis causis evenire, causarum genera distinguit, ut et necessitatem effugiat et retineat fatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 60:1)
Quam ob rem, cum dicimus omnia fato fieri causis antecedentibus, non hoc intellegi volumus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 60:3)
si omnia fato fiant, sequi illud quidem, ut omnia causis fiant antepositis, verum non principalibus causis et perfectis, sed adiuvantibus et proximis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 60:6)
Quam ob rem, qui ita fatum introducunt, ut necessitatem adiungant, in eos valebit illa conclusio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 61:1)
Quodsi aliqua res efficeretur sine causa antecedente, falsum esset omnia fato fieri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 63:2)
sin omnibus, quaecumque fiunt, veri simile est causam antecedere, quid adferri poterit, cur non omnia fato fieri fatendum sit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 63:3)
Haec cum ita sint a Chrysippo explicata, si illi, qui negant adsensiones fato fieri, fateantur tamen eas non sine viso antecedente fieri, alia ratio est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 64:1)
sed, si concedunt anteire visa, nec tamen fato fieri adsensiones, quod proxima illa et continens causa non moveat adsensionem, vide, ne idem dicant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 64:2)
Neque enim Chrysippus, concedens adsensionis proximam et continentem causam esse in viso positam, [neque] eam causam esse ad adsentiendum necessariam concedet, ut, si omnia fato fiant, omnia causis fiant antecedentibus et necessariis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 64:3)
Omninoque cum haec sit distinctio, ut quibusdam in rebus vere dici possit, cum hae causae antegressae sint, non esse in nostra potestate, quin illa eveniant, quorum causae fuerint, quibusdam autem in rebus causis antegressis in nostra tamen esse potestate, ut illud aliter eveniat, hanc distinctionem utrique adprobant, sed alteri censent, quibus in rebus, cum causae antecesserint, non sit in nostra potestate, ut aliter illa eveniant, eas fato fieri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 65:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION