라틴어 문장 검색

Servavi patrem meum et ad summam provexi dignitatem et principem urbis suae feci nec tantum rebus a me gestis nobilitavi, sed ipsi quoque gerendarum in- gentem ac facilem nec tutam minus quam gloriosam dedi materiam ;
(세네카, 행복론, Liber III 135:1)
natura enim gloriosa virtus est et anteire priores cupit.
(세네카, 행복론, Liber III 165:2)
argenti, aeris, ferri immane pondus omnibus locis obrutum, cuius investigandi tibi facultatem dedit, ac latentium divitiarum in summa terra signa disposuit :
(세네카, 행복론, Liber IV 23:5)
Hae sunt divitiae certae in quacumque sortis humanae levitate uno loco permansurae;
(세네카, 행복론, Liber VI 8:5)
Quemadmodum, qui optat divitias alicui in hoc, ut illarum ipse partem ferat, quamvis pro illo videatur optare, sibi prospicit, sic, qui optat amico aliquam necessitatem, quam adiutorio suo fideque discutiat, quod est ingrati, se illi praefert et tanti existimat illum miserum esse, ut ipse gratus sit, ob hoc ipsum ingratus ;
(세네카, 행복론, Liber VI 178:1)
Si animus fortuita contempsit, si se supra metus sustulit nec avida spe infinita complectitur, sed didicit a se petere divitias ;
(세네카, 행복론, Liber VII 8:1)
Cum bene ista, per quae divitias suas disposuit ac fudit, circumspexerit superbumque se fecerit, quidquid habet, ei, quod cupit, comparet :
(세네카, 행복론, Liber VII 59:1)
Dimitte me et illis divitiis meis redde.
(세네카, 행복론, Liber VII 59:3)
Quam multis divitiae graves sunt !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 10:4)
Tot maximi viri relictis omnibus impedi- mentis, eum divitiis officiis voluptatibus renuntiassent, hoc unum in extremam usque aetatem egerunt, ut vivere scirent ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 36:1)
Placido tranquilloque regi fida sunt auxilia sua, ut quibus ad communem salutem utatur, gloriosusque miles (publicae enim securitati se dare operam videt) omnem laborem libens patitur ut parentis custos ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 79:1)
Nam quemadmodum non est magni animi, qui de alieno liberalis est, sed ille, qui, quod alteri donat, sibi detrahit, ita clementem vocabo non in aheno dolore facilem, sed eum, qui, cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, qui intellegit magni animi esse iniurias in summa potentia pati nec quicquam esse gloriosius principe impune laeso.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 124:1)
Gloriosa virtus est in principe citra punire quam liceat.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 35:11)
Haec accidunt divitias non ad rationem revocantibus, cuius certi fines sunt, sed ad vitiosam consuetudinem, cuius immensum et incomprensibile arbitrium est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 73:1)
sumunt quosdam dies, eum iam illos divitiarum taedium cepit, quibus humi cenent et remoto auro argentoque fictilibus utantur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 85:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION