라틴어 문장 검색

Denique satis haec ipsa poena magna est, quod rei, ut dicebam, iucundissimae fructum non percipit.
(세네카, 행복론, Liber III 76:2)
Quis est autem tam miser, tam neclectus, quis tam duro fato et in poenam genitus, ut non tantam deorum munificentiam senserit ?
(세네카, 행복론, Liber IV 17:1)
Puto, nequam hominem existimas, cui poena, non cui curatore opus sit ;
(세네카, 행복론, Liber IV 75:6)
pace et homicidae fruuntur ;
(세네카, 행복론, Liber IV 135:4)
Sed videbimus, quis modus poenae servandus fuerit ;
(세네카, 행복론, Liber IV 179:2)
Quis autem poena eius moveretur ?
(세네카, 행복론, Liber IV 179:4)
" gratias mihi ago " et " de nullo queri possum alio quam de me" et " ego mihi irascor " et " ego a me poenas exigam " et " odi me," multa praeterea eiusmodi, per quae unusquisque de se tamquam de altero loquitur.
(세네카, 행복론, Liber V 36:4)
Sacrilegi dant poenas, quamvis nemo usque ad deos manus porrigat.
(세네카, 행복론, Liber V 80:3)
opinio illum nostra ac sua obligat poenae.
(세네카, 행복론, Liber VII 40:7)
De hoc non est dubium, quin illi, qualiscumque est, debeam reddere, sive homicida sive fur sive adulter evasit.
(세네카, 행복론, Liber VII 92:1)
idem narrabat Metellum victis in Sicilia Poenis triumphantem unum omnium Romanorum ante currum centum et viginti captivos elephantos duxisse;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 81:2)
Sed primum omnium, sicut medicinae apud aegros usus, etiam apud sanos honor est, ita clementiam, quamvis poena digni invocent, etiam innocentes colunt.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 12:2)
Adice, quod magna pars hominum est, quae reverti ad innocentiam possit, si poenae remissio fuerit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 12:5)
Ne totam eius orationem repetendo magnam partem voluminis occupem (diutius enim quam duabus horis locutum esse constat, eum hanc poenam, qua sola erat contentus futurus, extenderet) :
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 61:1)
bonum fuisse principem Augustum, bene illi parentis nomen convenisse fatemur ob nullam aliam causam, quam quod contumelias quoque suas, quae acerbiores principibus solent esse quam iniuriae, nulla crudelitate exsequebatur, quod probrosis in se dictis adrisit, quod dare illum poenas apparebat, cum exigeret, quod, quoscumque ob adulterium filiae suae damnaverat, adeo non occidit, ut dimissis quo tutiores essent, diplomata daret.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 65:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION