도구

도구

라틴어 문장 검색

haec tu spectasti spectandaque saepe dedisti maiestas adeo comis ubique tua est - luminibusque tuis, totus quibus utitur orbis, scaenica vidisti lentus adulteria.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1230)
vive sine invidia, mollesque inglorius annos exige, amicitias et tibi iunge pares, Nasonisque tui, quod adhuc non exulat unum, nomen ama :
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 420)
quo vereare minus ne sim tibi crimen amicus, invidiam, siqua est, auctor habere potest, nam tuus est primis cultus mihi semper ab annis - hoc certe noli dissimulare - pater, ingeniumque meum (potes hoc meminisse) probabat plus etiam quam me iudice dignus eram;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 413)
neve tamen tota capias fera gaudia mente, non est placandi spes mihi nulla dei, vel quia peccavi citra scelus, utque pudore non caret, invidia sic mea culpa caret, vel quia nil ingens ad finem solis ab ortu illo, cui paret, mitius orbis habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 811)
Sanctus Basilius Magnus ait esse Creatorem etiam “sine invidia bonitatem”, et Dantes Aligherii de amore “qui solem ceteras et stellas movet” est locutus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:11)
nec enim conprendier illa maiestas facilis sensuve oculisve manuve.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 34)
nam mera maiestas est infinita, nec intrat obtutus, aliquo ni se moderamine formet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 310)
ardua nam vis est inpassibilis, quoniam natura superni ignis ad horrificas nescit descendere poenas, nec capit humanis angoribus excruciari, pura, serena, micans, liquido praelibera motu, subdita nec cuiquam, dominatrix utpote rerum, cui non principium de tempore, sed super omne tempus et ante diem maiestas cum Patre summo, immo animus Patris et ratio, via consiliorum, quae non facta manu nec voce creata iubentis protulit imperium patrio ructata profundo, hanc igitur non flagra secant, non sputa salivis aspergunt, alapis non vexat palma relisis, nec perfossa cruci clavorum vulnera Agunt, his adfecta caro est hominis, quam femina praegnans enixa est sub lege uteri, sine lege mariti.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 331)
verbo praestrinxit viscera purae virginis, et verbo struxit puerilia membra, ipse quidem in terris virtute et numine praesens semper adest quocumque loci, nec pars vacat ulla maiestate Patris;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 344)
unde in utroque operis forma indiscreta, nisi omnem vim maiestatis patriae generosus haberet Filius, idque Deus genitor, quod Filius, esset?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 382)
condimur in faciem Domini bonitate paterna, venturo in nostram faciem post saecula Christo, possum multa sacris exempla excerpere libris, ni refugis, quae te doceant non in Patre solo vim maiestatis positam, sed cum Patre Christum esse Deum, velut illud ait genealogus idem:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3100)
esto, matris enim ex utero quod destrueretur habebat, sed quod morte brevi materna ex parte solutum est maiestate Patris vivum lux tertia reddit, vidisti angelicis comitatum coetibus alte ire meum, cuius servor munimine, templum, illius aeternae suspendunt culmina portae, ac per inacccssas scalarum gloria turres tollitur et gradibus lucet via candida summis, at tua congcstae tumulant holocausta ruinae, quid mereare Titus docuit, docuere rapinis Pompeianae acies, quibus exstirpata per omnes terrarum pelagique plagas tua membra feruntur.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3169)
pietate fatentur, maiestate negant:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3175)
altius inspecta quae,1 maiestate negator, haud dubitans hominem, tute ipse fatebere numen.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3225)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION